ακρόαση::κόρε.ύδρο./φτηνή ποπ για την ελίτ

ο δίσκος δεν μπορεί να εκτιμηθεί σωστά χωρίς να διαβάσει κανείς
τους στίχους, κάτι που μπορεί να το κάνει εδώ. έχουμε λοιπόν:

1. Οι Εραστές του Τίποτα
κάτι σαν εισαγωγή, όπου το συγκρότημα ξεκαθαρίζει σε ποιους
ΔΕΝ απευθύνεται, αφού οι τελευταίοι:

Μας έδειξαν τα όπλα τους
και μας απείλησαν,
γιατί τους τρόμαζε η σιωπή μας

απλό τραγούδι, φαίνεται να αναφέρεται σε όσους καταδίκασαν
σε αποτυχία τον πρώτο δίσκο. εξάλλου, κι ο τίτλος "για την ελίτ"
αναφέρεται σε όσους, αντιθέτως, αγάπησαν εκείνη την προσπάθεια.

2. Το Σπίτι

Γι’ αυτή την πόλη ζω,
γι’ αυτή την άδικη πόλη

κάτι μου λέει ότι αυτό το τραγούδι γίνεται ήδη ύμνος από παιδιά
που περνούν την εφηβεία τους σε πόλεις και χωριά της επαρχίας.
όχι πως η αθήνα δεν είναι κι αυτή "άδικη", αλλά λέμε τώρα...

3. Χειραψία / Gay Anthem for the New Millennium
το μεγαλύτερο σε διάρκεια τραγούδι του δίσκου (6':32'') είναι και
το πιο περίεργο. με στίχους όπως:

Αν σου χάριζα καρδιές για να σε ρίξω στο κρεβάτι,
θα με κοιτούσες σα να σκότωσα το σκύλο σου;
[...]
αν ήμουνα κωλόπαιδο, το τίποτα, ένα τέρας,
θα ήμουν άξιος μόνο χειραψίας, κυρία τάδε;

κ.α. δημιουργούν περίεργα συναισθήματα, ωστόσο, προσωπικά
δεν πείστηκα πώς "δένει" όλο αυτό. εκτιμώ ότι στα live το τραγούδι
θα ενισχύεται, παρουσιάζοντας καλύτερα τις μελωδικές αναπτύξεις του.

4. Ραντάρ (Το «πλατωνικό ζήτημα» στον 21ο αιώνα)
εξαιρετικό δείγμα γραφής, τόσο μουσικά όσο και στιχουργικά,
μοιάζει με ποιηματάκι 4 στροφών. δεν θα γίνει ποτέ επιτυχία,
σε κανένα σταθμό ή εκπομπή σ' όλη τη χώρα.

5. Περί Πάθους ’05
άτυπη συνέχεια στο περί πάθους '03 που υπήρχε στο ep του 2003
Εφτά Μήνες Μετά. "λείπει" η λέξη "Πάθος" στην οποία αναφέρεται
ο στίχος. εσωτερικό.

6. Όχι πια Έρωτες
το γκραντ σουξέ του δίσκου. με στίχους που κανένας μπουζουκόβιος
δεν τόλμησε να τους τραγουδήσει και κανένας ροκάς να τους ομολογήσει:

Όχι πια θάνατοι
όχι πια διάβασμα με ηρεμιστικά,
όχι πια ύπνοι με τηλέφωνα ανοιχτά
Όχι πια πρόστυχα μηνύματα
Όχι πια γέλια και παιχνίδια όταν είμαστε μαζί
Όχι πια μέλισσες το βράδυ,
όχι γατάκια το πρωί

καταπληκτικό τραγούδι, από τα καλύτερα της χρονιάς που λέμε.

7. Τώρα που δεν Έχω Κανέναν
δεύτερο βίντεο του δίσκου, σε άλλο ένα τραγούδι που θα προτιμούσα να
ακούσω σε μία συναυλία τους καλύτερα, να απολαύσω την μουσική του.
εξωστρεφές -σε σχέση με τα υπόλοιπα τουλάχιστον.

8. Ξανά με τους Κακούς

Ξανά με τους κακούς,
ανέραστους, ζηλιάρηδες και συμπλεγματικούς
μοιράζομαι τραπέζι,
[...]
μικρέ μου εφιάλτη,
που η ήττα μου ήταν νίκη σου

τραγούδι της ήττας συνοδεία πιάνου, αφού η ζωή "με ισοπέδωσε".
θέλετε κι άλλη περιγραφή;

9. Καμιά Χριστίνα
αυτό ήταν το πρώτο τραγούδι που μου είχε κολλήσει από τον δίσκο.
και πράγματι, είναι ε-ξαι-ρε-τι-κό. τι κι αν έχει αναφορές σε Mazzy Star,
R.E.M. και Smiths όπως ευγενικά μας πληροφορεί η σελίδα τους; σιγά τα νέα!

Σε αδίκησα
Εγώ που ό,τι κι αν άκουγα
για σένα μόνο μιλούσε
[...]
Σε πρόδωσα
Εγώ που ό,τι κι αν έγραφα
για σένα πάντα μιλούσε

το συγκρότημα, αν δεν κάνω λάθος, αυτό τον καιρό πραγματοποιεί σιγά-σιγά αυτή
την περιοδεία Κέρκυρα/Πάτρα/Αθήνα/Θεσσαλονίκη/Ηράκλειο/Παξοί. τα όνειρα
γίνονται πραγματικότητα;

10. Άλλη Μια Νύχτα Σύγχυσης και Γέλιου (Μικρή Ασυμφωνία εις Ε Ελάσσων)
τραγούδι-κάλεσμα σε νέους αγώνες. κάπου διάβασα ότι σε έναν δίκαιο κόσμο
το τραγούδι αυτό θα γινόταν η μεγαλύτερη ραδιοφωνική επιτυχία του 2006:

Γιατί μπορεί να μην έχω το χρίσμα της Γαλάνη,
αλλά στο τέλος της πορείας σ’ εμένα θα φορέσουν το στεφάνι
Κι αν θέλεις να μιλήσουμε για πράγματα μεγάλα,
πρέπει να σπάσουμε τον πάγο με τις πρόζες του Κωστάλα

στιχάκια απλά -κι άλλα όχι και τόσο. βολές που βρίσκουν τον στόχο.

11. (Ένας) Εφιάλτης
εδώ ισχύουν όλα όσα έγραψα για το νούμερο 4. στην αρχή του τραγουδιού
ακούγονται φτυαρίσματα από κηδεία!!!! του καρυωτάκη θα του άρεσε.

12. Δεύτερο Πρόγραμμα
παραθέτω όλους τους στίχους, όπου το συγκρότημα ξεκαθαρίζει τη θέση του,
για όποιον δεν κατάλαβε ήδη. εξαιρετικά αφιερωμένο στην "έντεχνη" σκηνή:

Είναι βαρύ, το ξέρω, μα θα το πω ωμά:
η διαπλοκή της τέχνης την Ελλάδα κυβερνά
Τη μάζα αποκοιμίζει με σούπες εύπεπτες,
προτάσεις «εναλλακτικές», προτάσεις «έντεχνες»
Είναι τρελό, το ξέρω, και είναι έγκλημα διπλό,
είναι μια αόρατη γραβάτα που μας πνίγει το λαιμό
Μα όσο κι αν οι πόρτες που γκρεμίζονται μπροστά μας είναι λίγες,
εμείς ζούμε τη μέγιστη ηδονή να είμαστε το γάλα μέσα στις μύγες

γενική βαθμολογία: 4/5 (αλλά με αυξημένο "ειδικό βάρος")
key tracks: όχι πια έρωτες, καμιά χριστίνα
δεύτερη ακρόαση: το σπίτι, άλλη μια νύχτα σύγχυσης και γέλιου