προσωπικές οπτασίες

Ζούμε τις μικρές μας ιστορίες
στο κέντρο και τις συνοικίες
όνειρα μεθυσμένα σχέδια ματαιωμένα
τηλέφωνα απεγνωσμένα

Σκέφτομαι πάλι ίσως δεν ήσουνα εσύ
ό,τι ονειρεύτηκα
όμως θυμάμαι μια νύχτα είδα τα μάτια της λύπης
να μου χαμογελάνε

Ίσως δεν ήμουνα κι εγώ ό,τι ονειρεύτηκες
έτσι κι αλλιώς όλα είναι προσωπικές οπτασίες
Το νιώθω πως σε χάνω...
γλυκιά μου αγάπη καληνύχτα

Δεν θέλω να γράφω πολλούς στίχους γενικά, αλλά σήμερα έπεσα πάνω στη Μουσική Αυτοβιογραφία (theBest + theRest) του Χάρη και του Πάνου Κατσιμίχα και κόλλησα με αυτό το κομμάτι, που στιχουργικά κάνει σκόνη εκατοντάδες ελληνικές και ξένες προσπάθειες να πουν μία ολόκληρη ζωή σε λιγότερες από 60 λέξεις.