Βαριά ποτά, βαριά τσιγάρα
στα μπαρ της μοναξιάς στάλα με στάλα
ένα παλιό τραγούδι σιγοκλαίει
πόσο δεν χόρτασαν τα χείλη σου να λέει
Τι κι αν δεν είναι ο κόσμος ότι ονειρεύτηκες
τι κι αν σε ντύνει πάντα με ελπίδες ψεύτικες
η νύχτα απόψε μοιάζει να είναι φίλη σου
κόκκινο το φεγγάρι βάλτο στα χείλη σου
Βαριά ποτά, βαριά τσιγάρα...
Όπου και να ‘σαι μην δακρύσεις
ξημέρωμα μονάχη να γυρίσεις
τ' αστέρια δες παράξενα θλιμμένα
να σε ρωτούν να σου μιλούν για μένα
Τι κι αν δεν είναι ο κόσμος ότι ονειρεύτηκες
τι κι αν σε ντύνει πάντα με ελπίδες ψεύτικες
η νύχτα απόψε μοιάζει να είναι φίλη σου
κόκκινο το φεγγάρι βάλτο στα χείλη σου
Βαριά ποτά βαριά τσιγάρα...
(μουσική, στίχοι Στέργιος Παπαποστόλου)
υ.γ.: κρίμα που δεν το τραγούδησε ο nick cave!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου