όμορφο comeback. μπορούν περισσότερα.
Πάντα μου άρεσαν τα Υπόγεια Ρεύματα [το δε ντεμπούτο τους, Ο Μάγος Κοιτάζει την Πόλη, το θεωρώ σταθμό στο ελληνόφωνο ροκ της δεκαετίας του 90] και ήμουν περίεργος για την δισκογραφική τους επιστροφή μετά από αρκετό διάστημα [μετά από αλλαγές στην σύνθεσή τους]. Άκουγα για "τον πιο πολυσυλλεκτικό δίσκο της καριέρας τους" και μία πραγματικά "νέα" μέρα στην τραγουδοποιΐα τους, αλλά εγώ δεν παρατήρησα τίποτε από αυτά. Έχουμε μία καλή δισκογραφική πρόταση, με καθαρό ήχο και όμορφα μελαγχολικούς στίχους, μία κυκλοφορία σε καλό mood (που λένε). Καμία καινοτομία ωστόσο. Έχουμε να κάνουμε -μόνο- με τα τραγούδια λοιπόν, και ανάμεσα στα 14 νέα κομμάτια του δίσκου συναντάμε κάποια πάρα πολύ όμορφα όπως Το Τρένο [που ανοίγει δυναμικά το δίσκο] και το ομότιτλο Νέα Μέρα [ωραίος στίχος!], κάποια αξιόλογα όπως Τ' Αστέρια, το Ονειρεύομαι και την Ανακοπή [όπου όλα διαθέτουν ενδιαφέροντα στοιχεία σε στίχο και μουσική αλλά σου θυμίζουν πράγματα που έχεις ξανακούσει] και αρκετά συμπαθητικά μεν, μέτρια δε, όπως οι Παραστάσεις Ι [που μου θύμισαν έντονα την Απογοήτευση του Σιδηρόπουλου], η Παράξενη Κοπέλα [που παίζει συνεχώς σε trailers του Alter!], το [σχεδόν έντεχνο] Ωραίο Μάθημα Στα Χαμένα Παιδιά κ.α. Επομένως μιλάμε για ένα δίσκο που δεν πρέπει να λείψει από τους φίλους του συγκροτήματος, αλλά δεν ταράζει τα νερά, όπως ίσως θα μπορούσε. Τα καλά νέα είναι ότι αφήνει πολλές υποσχέσεις για τους αμέσως επόμενους.
2.5/5
http://ypogeiareymata.blogspot.com/
ακουσε τις Παραστασεις καπου σφινωμενος σ'ενα μποτιλιαρισμα, ενω εχεις αργησει στη δουλεια σου και εχεις και 2-3 deadlines και καψε το αμαξι και πηγαινε με ποδηλατο να ζησεις σε κανα χωριο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν έχω αμάξι, αλλά ευχαρίστως θα πήγαινα με ποδήλατο στο χωριό μου. Βασικά θα πάω το επόμενο Σάββατο (αλλά δεν παλεύεται για παραπάνω από 1 μήνα, μπιλιβ μι).
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρέπει να είναι ρεκόρ σχολίων αυτό, 2μιση χρόνια μετά το αρχικό ποστ!