καλοκαιρινό λίγο απ' όλα
Ο νέος -και πολλά υποσχόμενος- δίσκος της Δήμητρας Γαλάνη είναι αυτό που λέμε "πολυσυλλεκτικός". Υπογράφεται μαζί με την Λίνα Νικολακοπούλου, αλλά απέχει πολύ από παρόμοιες συνεργασίες που έχουν κάνει στο παρελθόν, καθώς από τα 12 τραγούδια του δίσκου μόνο τα 3 είναι καινούργια και τα υπόλοιπα διασκευές ξένων "επιτυχιών". Μεταξύ άλλων, ο Vinicio Capossela δικαιώνει στο Κόκκινο Τρένο γιατί τον αποκαλούν "Tom Waits της Ιταλίας", ενώ στο Un Pincelada [σε απόδοση Ζακ Στεφάνου] η Cesaria Evora κάνει ένα ντουέτο πιο βαρετό κι απ' το Sodade πριν από λίγα χρόνια. Εκείνο που μου έκανε μεγάλη εντύπωση -για άλλη μία φορά- στον δίσκο είναι η ερμηνευτική δεινότητα της Γαλάνη. Πραγματικά μεταμορφώνει τα κομμάτια με την φωνή και ελεγχόμενη έντασή της! Την ακους και σκέφτεσαι με πόση ευκολία μπορεί να τραγουδήσει Βαμβακάρη, Χατζιδάκι κι έπειτα tangos ή ιταλικές μπαλάντες... Το υλικό όμως εδώ παραμένει μέτριο κατά την γνώμη μου, με λίγα τραγούδια να ξεφεύγουν ανοδικά, π.χ. το Πούλησέ Με Πάλι, αλλά με τις ζέστες που έχουμε, μάλλον το Cutch-Cutch θα ακούσετε πρώτα...
2.5/5
2.5/5
simfono apolita. i foni tis einai apolafsi kai einai krima ta tragoudia na min einai antaksia tis.
ΑπάντησηΔιαγραφήόχι μόνο έχει καλή φωνή, αλλά έχει διευρύνει και το ρεπερτόριό της, όπως π.χ. ο Νταλάρας. λες να κάνει καμία συνεργασία και αυτή με τον Di Meola;
ΑπάντησηΔιαγραφή