κοίτα που καμμιά φορά το hype είναι δικαιολογημένο.. εντάξει, μου άρεσε το down on my knees αλλά αυτό που με περίμενε όταν κατάφερα επιτέλους να ακούσω ολόκληρο το άλμπουμ της ayo ήταν αναπάντεχο! τα δώδεκα τραγούδια του joyful είναι στο στυλ του προαναφερθέντος χιτ, με έντονα κρουστά, ακουστικές κιθάρες και φυσικά όργανα -φαντάζομαι η σχέση της με την αφρική θα έχει κάποια σχέση με αυτό- που συνοδεύουν ωραία τη smooth φωνή της ayo. προσωπικά, προτιμώ τα downtempo-μπαλαντοειδή τραγούδια του δίσκου όπως το these days. κλείνοντας το ποστ με ένα κλισέ -που ισχύει στην περίπτωσή μας- το joyful μέχρι χθες μου φαινόταν ότι είναι ο ιδανικός δίσκος για το φετινό καλοκαίρι, αλλά σήμερα που κάνει λίγη ψύχρα φαντάζει ως το ιδανικό soundtrack του επερχόμενου φθινοπώρου!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου