(short) notes on a (black) summer // part two

• I feel it in the air, I feel it in the water, I feel it in the earth, the world has changed.
• Ο πιο όμορφος δίσκος που άκουσα τελευταία ήταν το The Reminder από την Feist (τι ωραία φωνή!).
• "Αντικειμενικά" ένας από τους δίσκους της χρονιάς είναι το δεύτερο άλμπουν από την M.I.A. (προφέρεται μέ-για, μά-για, κάπως έτσι τέλος πάντων).
• Όχι άλλο Timbaland, please! Ξεπέρασε και τον Antony.
• Αυτοί οι Coral πώς δείχνουν τόσο γερασμένοι, νέα παιδιά;
• Όσο για τους Art Brut ήταν αναμενόμενο: ΔΕΝ ΓΙΝΟΤΑΝ να βγάλουν καλύτερο δίσκο από το ντεμπούτο τους. Δεν θα βγάλουν ποτέ.
• Η πιο αδικημένη ταινία της χρονιάς (από κοινό και κριτικούς) τελικά ήταν το Sunshine του Ντάνι Μπόιλ. Ταινιάρα με Τ. Μπαίνει θριαμβευτικά στην λίστα με τους αξιότερους σκηνοθέτες του καιρού μας.
• Μιλώντας για ταινίες της χρονιάς, φαντάζομαι ότι πολλοί θα τρέξουν να αγιοποιήσουν τον Ταραντίνο και το διπλό (έστω και χωρισμένο πιά) Grindhouse. Είναι όντως μία must-see-movie για τα τεκταινόμενα, αλλά το (πάρα...)χαϊδεμένο παιδί του Χόλυγουντ δεν πείθει πιά. Εξού και η απίστευτη αποτυχία του στην Αμερική (αν και λαμβάνονται υπόψην και άλλοι λόγοι γι' αυτο). Πάντως, αν το γυρνούσε σε "2 έργα sex, η αίθουσα κλιματίζεται" με τους ίδιους ηθοποιούς (ειδικά το Death Proof) θα του έδινα 5/5 (και θα τον παραδεχόμουν στ' αλήθεια).
• Ιδού και το περίφημο (πρώην) missing reel με τον lap dance της Butterfly, προς υπεράσπιση των όσων γράφω.
  
• Είδα επιτέλους και το Miami Vice, καλή περιπέτεια (του πάει πολύ να σκηνοθετεί νύχτα τελικά αυτού του τύπου), αλλά ως εκεί, τίποτα σπουδαίο.
  
• Το Αpocalypto είναι η καλύτερη ταινία του Μελ Γκίμπσον, ως ηθοποιού και ως σκηνοθέτη. Ναι, βάζω και το Breaveheart μέσα.
• Μην δείτε το Jackass 2 αν δεν είστε φαν του 1 (ή της σειράς). Οι γυναίκες στις παρέες θα παρακαλάνε να μην βγει ποτέ 3.
• Το Αn Inconvenient Truth είναι η μεταφορά της "αμερικανιάς" στα ντοκυμαντέρ. Καταρχήν δεν υπάρχει λόγος να διαβάσετε το βιβλίο αν δείτε την ταινία (και το αντίστροφο). Λέει 10 βασικά πράγματα που είναι σωστά βέβαια, αλλά δεν απέχει πολύ από τον λαϊκισμό κι αυτό δεν είναι καθόλου επιστημονικό.
• Το απόλυτο οικολογικό (και όχι μόνο) hit είναι το βιβλίο του Φρανκ Σέτσινγκ, Το Σμήνος. Σύντομα και ως blockbuster με την Ούμα Θέρμαν. Το βιβλίο κουράζει πολύ πάντως (1019 σελίδες είναι αυτές!).
  
• Ο επόμενος υπολογιστής μου θα είναι Mac.
• Για το iPhone πάντως να κρατάτε μικρό καλάθι, τουλάχιστον μέχρι να βγει το πρώτο "SP".
• Τα Vista είναι ένα μεγάλο τίποτα. Σιγά-σιγά να τελειώνουμε με αυτή την ιστορία... Όλο το μάρκετινγκ του κόσμου δεν μπορεί να σώσει άνα μετριότατο προιόν.
• Για το πόσο καλός είναι ο Τομ Ρόμπινς έχω ξαναγράψει, σωστά;
• Κραυγή φίλου (μεταλά): "Tool ακούνε όσοι ακούνε και Depeche Mode ρε ^&%*%!" Λέτε να 'χει δίκιο;
• "Ο Ταρκόφσκι είναι ο καλύτερος όλων."
• "Ο Πολίτης Κέιν είναι η απόλυτη πλήξη." Τάδε έφη Ι.Μπέργκμαν. Ο Μέγας.
• 
  
• Ακόμα να βρω πώς μπαίνει η άνω τελεία.

// part one