8 Οκτωβρίου 2007

ryan


τι παθαίνεις καμμιά φορά.. έχω φάει μεγάλο κόλλημα με το avalance του ryan. είναι πολύ ταλαντούχος ο μπάσταρδος!
Ετικέτες ,

2 σχόλια:

  1. Ανώνυμος11 Οκτ 2007, 2:29:00 π.μ.

    απίστευτα ταλαντούχος o μπάσταρδος indeed! Για κάποιο λόγο πάντα θεωρούσα τον ryan guilty pleasure. Θες το ότι τα τραγούδια του, από την πρώτη κιόλας ακρόαση, μου κολλάνε, θες όλη αυτή η ποζεριά, δεν ξέρω....ίσως φταίει ότι λανθασμένα και άδικα κάνω συνειρμούς με το Χατζηγιάννη και τα catchy χαζοτραγουδάκια του. Το θέμα πάντως είναι ότι η φωνή του Ryan μου είναι οικεία, είναι πολύ ζεστή (ξύλινη και βαθιά κίτρινη, αν θες oksikemia!)και έτσι συχνά πυκνά επιστρέφω στους δίσκους του. Το avalanche δε, απίστευτo κόλλημα όπως και πολλά άλλα, τι να πρωτοθυμηθώ: la cienega just smiled,my winding wheel,desire, when the stars go blue,she wants to play hearts,so alive,chin up cheer up, με κορυφαίο όλων το come pick me up –φοβεροί στίχοι, φοβερή ερμηνεία, γενικά απίστευτο τραγούδι. Όπως είχα διαβάσει κάπου ο Ryan Adams καταφέρνει να παρουσιάζει την απώλεια, τον πόνο, τη σύγχυση και όλα τα στενάχωρα τελοσπάντων συναισθήματα ενός χωρισμού ή μιας κακής σχέσης τόσο ελκυστικά που σε κάνει να αποζητάς σχεδόν να σπάσεις τα μούτρα σου, να σε πληγώσουν και να κάνεις τη ζωή σου άνω κάτω για κάποιον-α.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ανώνυμος15 Οκτ 2007, 5:14:00 μ.μ.

    τς τς τς.. τι να πω για αυτο το κομεντ; εχουμε μια κενη θεση συντακτη στο seagazing! :p

    ps. αυτο με το χατζηγιαννη κανω πως δεν το διαβασα, μη μου κολλησει και εμενα κανενας τετοιος συνειρμος !

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)