22 Νοεμβρίου 2007

ny girl of my dreams

«Κάτι πολύ ρομαντικό συνέβη στη Νέα Υόρκη το βράδυ της 4ης Νοεμβρίου. Ενα αγόρι από το Μπρούκλιν είδε ένα κορίτσι με κόκκινο λουλούδι στα μαλλιά μέσα στο μετρό. Την έχασε προτού προλάβει να της μιλήσει. Αποφάσισε να την ψάξει μέσα από το Ιντερνετ, ζητώντας βοήθεια από αγνώστους. Τρεις ημέρες και χιλιάδες μηνύματα αργότερα, όλη η πόλη πανηγύριζε τη νέα συνάντησή τους. Το βαγόνι στο οποίο μπήκε στις 9.30 το βράδυ εκείνης της Κυριακής ο Πάτρικ Μόμπεργκ ήταν γεμάτο από κόσμο, αλλά αμέσως ξεχώρισε ένα κορίτσι με λουλούδι στα μαλλιά που φορούσε μπλε σορτσάκι και μπλε καλσόν και έγραφε στο ημερολόγιό της. Ο νεαρός ένιωσε να την ερωτεύεται κεραυνοβόλα. Προσπάθησε να της μιλήσει, αλλά ώσπου να φθάσει κοντά της η κοπέλα κατέβηκε. Τι να κάνει κι εκείνος; Αντί να μεμψιμοιρεί, αποφάσισε να αναλάβει δράση. Σε μια πόλη 8 εκατομμυρίων κατοίκων ήξερε ότι ακόμη και εάν έπαιρνε την ίδια ώρα το ίδιο τρένο δεν ήταν σίγουρο ότι θα συναντήσει και πάλι τη γυναίκα-όνειρο. Ετσι ο 21χρόνος έφτιαξε στο Ιντερνετ το σάιτ "nygirlofmydreams.com" και περιέγραψε τη συνάντησή τους λεπτομερώς. Ζωγράφισε το σκίτσο της και έγραψε με μεγάλα γράμματα: "Είδα το κορίτσι των ονείρων μου απόψε στο μετρό. Σας παρακαλώ βοηθήστε με να τη βρω". Προσέθεσε ένα σωρό λεπτομέρειες, ότι το τρένο ήταν το 5, πως η κοπέλα μπήκε στον σταθμό Union Square, ότι τα μάγουλά της ήταν κατακόκκινα και περιέγραψε τον εαυτό του ως "ψηλό, αδύνατο και όχι παράφρονα". Το σκιτσάκι και το Ιντερνετ έκαναν τη δουλειά τους. Και έτσι, σε μια πόλη στην οποία μπορείς να περάσεις 20 χρόνια χωρίς να μιλήσεις στον διπλανό σου, όλοι ξαφνικά έδειξαν ενδιαφέρον. Η εφημερίδα "New York Post" έγραφε καθημερινά ρεπορτάζ για την πορεία της αναζήτησης, οι ραδιοφωνικοί σταθμοί έκαναν καθημερινά εκκλήσεις στην άγνωστη να εμφανιστεί και χιλιάδες γυναίκες έστειλαν στον Μόμπεργκ, τον οποίο τα ΜΜΕ χαρακτήρισαν "Σιρανό του μετρό", μηνύματα καλώντας τον να διαλέξει εκείνες. Χρειάστηκαν τρεις ημέρες για να βρεθεί το κορίτσι με το κόκκινο λουλούδι. Η 22Χρόνη Αυστραλέζα Καμίλ Χέιτον αναγνωρίστηκε από φίλους της, που έγραψαν στον Μόμπεργκ και του έδωσαν μάλιστα και το προφίλ της στο Facebook προκειμένου να μάθει περισσότερα γι' αυτήν προτού τη συναντήσει (...), Τι λένε οι ίδιοι οι πρωταγωνιστές για το μέλλον τους; "Τελειώσαμε με τις φωτογραφίες και τις συνεντεύξεις. Θα πρέπει να φανταστείτε τι θα μας συμβεί από εδώ και στο εξής. Εμείς δεν θα σας πούμε. Τώρα χρειαζόμαστε χώρο».
από εδώ.

4 σχόλια:

  1. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ποιος θα περίμενε ότι θα μας άρεσαν, θα μας συγκινούσαν οι παραμυθένιες ιστορίες ακόμη και στην εποχή μας που τη χαρακτηρίζει ο ωμός ρεαλισμός & ο υλισμός...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Οσο κ αν ακουστει "καπως" ειδικα οταν τετοιες ιστοριες δημιουργουνται απο αντρες..

    ΑπάντησηΔιαγραφή