the godfather

η
δισκογραφία του james brown είναι τεράστια και πάντα σε αυτές τις περιπτώσεις δεν ξέρω από πού να αρχίσω. το ανέβαλλα συνεχώς αλλά ακούγοντας μια ακόμα φορα το try me συνειδητοποίησα ότι πρέπει να πάρω την απόφαση και να αρχίσω από κάπου. η προφανής επιλογή είναι πάντα το live που ηχογραφήθηκε στο apollo theatre το 1963. το πρώτο πράγμα που κατάλαβα είναι ότι το άτομο πάνω στη σκηνή δεν παιζόταν! πολύ κρίμα που δεν τον είδα ζωντανά, ακόμα και πρόσφατα που ήρθε στην ελλάδα, παρόλο που ήταν μεγάλος. το καλύτερο -κατά πολλούς- ζωντανά ηχογραφημένο άλμπουμ όλων των εποχών ξεχειλίζει από ενέργεια, η μπάντα παίζει πολύ groovάτα, ο brown έχει φωνάρα και είναι πραγματικά φοβερός ο τρόπος που αλληλεπιδρά με το κοινό. ξεχωρίζει η στιγμή στο lost someone που καλεί το κοινό να φωνάξει ouch, "don't just say ouch, say ooooouuuuch!!!!!". ok, ο τύπος έκανε ότι ήθελε με το κοινό του! συνολικά ο δίσκος είναι αριστούργημα, 5 στα 5 αστέρια (αν και σίγουρα δεν περιμένατε εμένα για να το μάθετε αυτό). κλείνοντας έχω να πω, σε όσους το αγνοούν, να το ακούσουν. ακόμα και αν δεν ενδιαφέρεστε για τη soul, αξίζει μόνο για να καταλάβουμε τι σημαίνει performance!

ps. το blog για άγνωστους σε εμένα λόγους έχει βαρύνει πολύ, i am working on it. i am sorry!