11 Αυγούστου 2008

tricky

δεν ξέρω ποιες είναι οι δικές σας προσδοκίες από το νέο δίσκο του tricky. εγώ πάντως δεν περίμενα και πολλά από ένα τύπο που έκανε τους καλύτερους δίσκους του σχεδόν 20 χρόνια πριν και έκτοτε είχε συνεχώς πτωτική πορεία, παρόλο που οι δίσκοι του ήταν κατά κανόνα όλοι καλοί. καθώς όμως έβαλα το west knowle boy (domino) να παίζει άρχισαν οι πρώτες σκέψεις.. σιγά σιγά ο δίσκος με κέρδισε απόλυτα, τον κατατάσσω στους αγαπημένους μου φετινούς χωρίς ωστόσο να θεωρώ ότι είναι αριστούργημα. είναι όμως ένα άλμπουμ που το ακούς από την αρχή μέχρι το τέλος ευχάριστα, ο tricky έφτιαξε pop τραγούδια! μου αρέσει που ενώ οι ήχοι είναι πολλοί, η παραγωγή δεν ακούγεται βαριά, σώνει και καλά να γίνουν όλα ένας ήχος. ωραία riff/sample καθόλη τη διάρκεια του άλμπουμ. εν κατακλείδι, μου αρέσει πάρα πολύ, δεν είμαι όμως σίγουρος ότι το ίδιο θα κάνετε και εσείς.

υγ. ας βγάλουν και οι massive μετά τον tricky και τους portishead καλό δίσκο, για να μάθω να μη λέω μεγάλα λόγια στους φίλους μου. ότι η μουσική του bristol πέθανε εν τη γενέσει της (περίπου, είχαν προηγηθεί πολλά ¨υπογείως¨), με το blue lines το 91!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου