3 Οκτωβρίου 2008

WALL·E

Συχνά είμαστε υπερβολικοί με τις ταινίες κινουμένων σχεδίων. Λίγο το ότι δεν είμαστε εξοικειωμένοι με το είδος, λίγο το ότι μας θυμίζουν την εποχή που βλέπαμε Τομ & Τζέρι και διαβάζαμε Μίκυ Μάους, κάνουμε τα στραβά μάτια στα κενά του σεναρίου και όλα μας φαίνονται καλά σχεδιασμένα, αρκεί να γελάμε λίγο στην ταινία. Όλα αυτά π.Π. (=προ Pixar).

Η επανάσταση άρχισε το 1995 με το πρώτο Toy Story και έφτασε σε μία πρώτη κορυφή με το Monsters' Inc. το 2001 (που είναι και το αγαπημένο της ανιψιάς μου, 9 ετών!!!). Με το Finding Nemo του 2003 έχω την αίσθηση ότι αρχίζει μία φάση... τελειότητας (παρά την μικρή παρασπονδία των Cars το 2006), η οποία μας έδωσε ταινίες όπως οι φανταστικοί -και αδικημένοι εμπορικά, τουλάχιστον στην Ελλάδα- The Incredibles, ο καταπληκτικός Ratatouille που απολαύσαμε στην αρχή της περσινής σεζόν και φυσικά ο WALL·E...

Η ιστορία είναι λίγο - πολύ γνωστή και φυσικά περιττεύει να γράψω ότι τα γραφικά είναι τέλεια, ο χαρακτήρας είναι αξιολάτρευτος και τα σιδερένια ματάκια του συνθέτουν μία από τις πιο θλιμμένες φατσούλες του σινεμά. Εκείνο που θα ήθελα να παρατηρήσω είναι ότι τώρα πια, η Pixar έχει φτάσει στο επίπεδο -πλην της τεχνικής τελειότητας- να δίνει στις ταινίες της περισσότερα πράγματα απ' όσα ζητάει ο θεατής. Ο Ρατατούης λόγου χάρη έβαλε στην κουζίνα του καλύτερου γαλλικού εστιατορίου έναν ποντικό και αξίωσε δικαίωμα στην ζωή για όλους, ανθρώπους και ποντίκια (σας θυμίζει κάτι;). Στο WALL·E, φλερτάρει με τον βωβό και αποτίει φόρο τιμής στο 2001:Οδύσσεια του Διαστήματος του Κιούμπρικ, μετρώντας 22 λεπτά ώσπου να ακουστεί δειλά η πρώτη λεξούλα (και περίπου άλλα τόσα για τον πρώτο διάλογο), ενώ εναρμονίζεται με τα οικολογικά μηνύματα της εποχής, παρουσιάζοντάς μας μία Γη που περίμενε 700 χρόνια για να δει ένα λουλούδι να ξαναγεννιέται επάνω της.

Όπως και να το δει κανείς, ο WALL·E είναι ένα αριστούργημα που θα (πρέπει να) θυμίσει σε όλους (σε κάποιους) την μαγεία του κινηματογράφου και την ομορφιά των χρωμάτων, των ήχων και της φαντασίας, στο παρασκήνιο ενός ρομποτικού love story. ΜΗΝ το δείτε σπίτι, αναζητείστε μία αίθουσα προβολής, όπως κάναμε παλιά...

5/5

Αντί του trailer, βάζω το πρώτο κομμάτι που ακούγεται στο soundtrack και ανοίγει και την ταινία, Put On Your Sunday Clothes. The FINAL Trailer TRUE-HD εδώ

Το πλήρες σκορ συμπεριλαμβάνει ακόμη τα: It Only Takes a Moment, Don't Worry Be Happy, La Vie en Rose, Down to Earth, Also Sprach Zarathustra (τα είπαμε για τον Κιούμπρικ) και BNL.

Pixar
#...Name ............Year...IMDb...rank...seagazing

1. Toy Story ............1995.....8,1.....#176......8
2. A bug's Life ..........1998.....6,4..................7
3. Toy Story 2 ..........1999.....8,0..................8
4. Monsters' Inc. .......2001.....8,0..................9
5. Finding Nemo .......2003.....8,2.....#150......9
6. The Incredibles ....2004.....8,1.....#162......9
7. Cars ...................2006.....7,5...................7
8. Ratatouille ...........2007.....8,2.....#142.....10
9. WALL·E ................2008.....8,7.....#29......10

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου