...ΠΟΝΤΗΚΑΡΑΔΕΣ ΘΑ ΠΗΞΑΙΤΕ
(χαραγμένο έτσι ακριβώς σε μία σκοπιά, στο τελευταίο στρατόπεδο που βρέθηκα)
5/11/07 - 5/11/08: 366 μέρες θητείας μετά (πέτυχα βλέπετε και δίσεκτο έτος!), έχω μπροστά μου το μαγικό χαρτί της απόλυσης... Τι σχετικό πράγμα που είναι ο χρόνος τελικά. Από τη μία μου φαίνεται σαν να' ναι χθες που παρουσιάστηκα, από την άλλη μετά βίας μπορώ να θυμηθώ πως ήταν στην παραμεθόριο, ενώ το κέντρο (και οι συνθήκες εκεί) μου φαίνεται ότι ανήκουν σε έναν άλλο κόσμο, χιλιάδες έτη φωτός μακριά. 12 μήνες ίσως είναι λίγοι, ίσως είναι πάρα πολλοί.
Σκέφτομαι τόσα πολλά αυτή τη στιγμή, περνάνε τόσα πράγματα απ' το μυαλό μου, καλά και κακά, που δεν μπορώ να γράψω τίποτα. Με λίγα λόγια, οι εντυπώσεις μου από τον στρατό είναι ότι αφενός τα πράγματα ήταν πιο εύκολα απ' ότι περίμενα (αν και τα δεδομένα αλλάζουν αστραπιαία μέσα σε λίγες ώρες, η γενική εικόνα είναι πως μετά την ειδικότητα που παίρνεις οι συνθήκες σταδιακά για σένα βελτιώνονται) και αφετέρου, όσο σκληρά κι αν προσπάθησα, δεν κατάφερα να βρω κάτι χρήσιμο σε όλους αυτούς τους 12 μήνες.
Πλήρης θητεία, Ι1 ένοπλο, κέντρο - κατάταξη, βασική εκπαίδευση, σχολείο μαχητή, ΕΚΕ - ειδικότητα, μετεκπαίδευση, παραμεθόριος - σύνορα, ΛΥΒ - νέο σχολείο εκπαίδευσης, μονάδα εσωτερικού - απόλυση. Σκοπιά, και πάλι σκοπιά, μαγειρεία, θαλαμοφύλακας, περίπολο, ΚΕΠΙΚάριος, δνέας αλλαγής, δνέας υπηρεσίας, λχίας υπηρεσίας, όργανο υπηρεσίας, γραφέας υπηρεσίας, εφοδεύων, επιφυλακή, ΤΑΕ, εφεδρικός και τόσα άλλα... Και λοιπόν, τι; Τι απομένει απ' όλα αυτά; Τι κέρδισε η πατρίδα από μένα; Τι κέρδισα εγώ; Η μόνη πρακτική αξία που βρήκα ήταν οι βολές, δηλ. σε περίπτωση πολέμου δεν θα πιάσεις για πρώτη φορά όπλο στα χέρια σου στην πρώτη γραμμή (αν πιστεύει κανείς ότι έτσι θα κρατήσουμε την άμυνα της χώρας βέβαια). Ειρήσθω εν παρόδω, αν γίνει πόλεμος με τέτοια μέσα... θα χαθούμε όλοι σαν τις μύγες, νομίζω ο οποιοσδήποτε το καταλαβαίνει αυτό, είτε έχει υπηρετήσει είτε όχι.
Τουλάχιστον, τώρα πια, μου απομένει να πληρώνω ευλαβικά τους φόρους μου στο κράτος μέχρι να βγω στη σύνταξη (αν πάρουμε ποτέ σύνταξη).
ps:// για την 305 που μπαίνει την άλλη εβδομάδα: ψυχραιμία παιδιά, όλα περνάνε.
(χαραγμένο έτσι ακριβώς σε μία σκοπιά, στο τελευταίο στρατόπεδο που βρέθηκα)
5/11/07 - 5/11/08: 366 μέρες θητείας μετά (πέτυχα βλέπετε και δίσεκτο έτος!), έχω μπροστά μου το μαγικό χαρτί της απόλυσης... Τι σχετικό πράγμα που είναι ο χρόνος τελικά. Από τη μία μου φαίνεται σαν να' ναι χθες που παρουσιάστηκα, από την άλλη μετά βίας μπορώ να θυμηθώ πως ήταν στην παραμεθόριο, ενώ το κέντρο (και οι συνθήκες εκεί) μου φαίνεται ότι ανήκουν σε έναν άλλο κόσμο, χιλιάδες έτη φωτός μακριά. 12 μήνες ίσως είναι λίγοι, ίσως είναι πάρα πολλοί.
Σκέφτομαι τόσα πολλά αυτή τη στιγμή, περνάνε τόσα πράγματα απ' το μυαλό μου, καλά και κακά, που δεν μπορώ να γράψω τίποτα. Με λίγα λόγια, οι εντυπώσεις μου από τον στρατό είναι ότι αφενός τα πράγματα ήταν πιο εύκολα απ' ότι περίμενα (αν και τα δεδομένα αλλάζουν αστραπιαία μέσα σε λίγες ώρες, η γενική εικόνα είναι πως μετά την ειδικότητα που παίρνεις οι συνθήκες σταδιακά για σένα βελτιώνονται) και αφετέρου, όσο σκληρά κι αν προσπάθησα, δεν κατάφερα να βρω κάτι χρήσιμο σε όλους αυτούς τους 12 μήνες.
Πλήρης θητεία, Ι1 ένοπλο, κέντρο - κατάταξη, βασική εκπαίδευση, σχολείο μαχητή, ΕΚΕ - ειδικότητα, μετεκπαίδευση, παραμεθόριος - σύνορα, ΛΥΒ - νέο σχολείο εκπαίδευσης, μονάδα εσωτερικού - απόλυση. Σκοπιά, και πάλι σκοπιά, μαγειρεία, θαλαμοφύλακας, περίπολο, ΚΕΠΙΚάριος, δνέας αλλαγής, δνέας υπηρεσίας, λχίας υπηρεσίας, όργανο υπηρεσίας, γραφέας υπηρεσίας, εφοδεύων, επιφυλακή, ΤΑΕ, εφεδρικός και τόσα άλλα... Και λοιπόν, τι; Τι απομένει απ' όλα αυτά; Τι κέρδισε η πατρίδα από μένα; Τι κέρδισα εγώ; Η μόνη πρακτική αξία που βρήκα ήταν οι βολές, δηλ. σε περίπτωση πολέμου δεν θα πιάσεις για πρώτη φορά όπλο στα χέρια σου στην πρώτη γραμμή (αν πιστεύει κανείς ότι έτσι θα κρατήσουμε την άμυνα της χώρας βέβαια). Ειρήσθω εν παρόδω, αν γίνει πόλεμος με τέτοια μέσα... θα χαθούμε όλοι σαν τις μύγες, νομίζω ο οποιοσδήποτε το καταλαβαίνει αυτό, είτε έχει υπηρετήσει είτε όχι.
Τουλάχιστον, τώρα πια, μου απομένει να πληρώνω ευλαβικά τους φόρους μου στο κράτος μέχρι να βγω στη σύνταξη (αν πάρουμε ποτέ σύνταξη).
ps:// για την 305 που μπαίνει την άλλη εβδομάδα: ψυχραιμία παιδιά, όλα περνάνε.
Καλος πολιτης που λενε! καλη λευτερια λεω εγω...:-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλός πολίτης και καλό ξεκίνημα στην νέα σου ζωή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ πολύ παιδιά, είμαι κατενθουσιασμένος, απολύθηκα, αρχίζω νέα δουλειά, μετακόμισα, αγόρασα νέο υπολογιστή (πήρα iMac!!!!!) και μόλις συνδέθηκε η νέα μου 24άρα σύνδεση στο internet!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή