Ο φετινός δίσκος του tricky μου αρέσει πολύ με αποτέλεσμα να περιμένω εδώ και μήνες την εμφάνισή του. Φτάνοντας προχθες το βράδυ κατά τις 9,30 στο fuzz, υπήρχε μια τεράστια ουρά. Μετά τις 10 κατάφερα να μπω γιατί υπήρχε τεχνικό πρόβλημα, όπως μας ενημέρωσαν αργότερα. Αλήθεια τι τεχνικό πρόβλημα μπορεί να υπήρχε στην πόρτα; Και αν δεν ήταν στην πόρτα και ήταν στα συστήματα ήχου, γιατί δεν άφηναν τον κόσμο να μπει και να μην περιμένει έξω στο κρύο και τη βροχή; Τέλος πάντων αυτή η καθυστέρηση δε με πείραξε, ίσα ίσα που με βόλεψε μια και η παρέα μου έφτασε καθυστερημένα. Μπαίνοντας μέσα η κατάσταση ήταν απελπιστική. Ο κόσμος ήταν υπερβολικά πολύς και έκοβαν ακόμα εισιτήρια στην είσοδο! Ούτε να σταθώ δε μπορούσα καθώς συνέχεια κόσμος μετακινούνταν, για να βλέπω τη σκηνή ούτε λόγος! Ρε γαμώτο πότε θα γίνει η μαλακία –γιατί κάποια στιγμή θα γίνει- και θα ψοφήσουμε σαν τα ποντίκια δεν ξέρω. Έλεος κύριοι διοργανωτές (δε βρίσκω τώρα το όνομα της εταιρίας, πάντως δε μου θύμιζε τίποτα) είστε για τον πούτσο. Μετά από όλα αυτά είχα ξενερώσει απίστευτα πολύ και ακόμα και η καλή θέση που βρήκα σε μια γωνία πίσω πίσω δε μου έφτιαξε τη διάθεση. Στα της μουσικής τώρα, η συναυλία δεν ήταν καθόλου αυτό που περίμενα, δεν ήθελα να δω μια ροκ μπάντα με κιθάρες (γιατί αυτό ήταν). Η μουσική του tricky έχανε την ταυτότητά της και όταν δεν ήταν απλώς ένα flat πράγμα (που στη αρχή δεν άκουγες ούτε τα φωνητικά) θύμιζε rage against the machine, κιθάρες και ένας τύπος που «ραπάρει». Εν κατακλείδι, τζάμπα τα 35 ευρώ που έδωσα, τυχεροί όσοι δεν ήρθαν.
Υγ. Πολύ δύσκολα θα ξαναπάω σε συναυλία στο fuzz.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου