η φετινή ανασκόπηση του loan me a dime με έβαλε στο τριπάκι να ξανακούσω το african scream contest (το ίδιο έγινε και με το les stances à sophie). για να εκτιμήσεις μερικούς δίσκους τελικά πρέπει να κάνεις ένα διάλειμμα, να τους ακούσεις, να τους αφήσεις για λίγο και να επανέλθεις, όπως είχε πει και ο κ βήτα σε μια συνέντευξή του, να αφήσεις τη σιωπή να επιδράσει!! στη συλλογή αυτή έχουμε να κάνουμε με τραγούδια που ηχογραφήθηκαν στο τόνγκο και το μπενίν της αφρικής στα 70s. φοβερά latin/soul/funk/afrobeat τραγούδια, με τα κρουστά, τις τρομπέτες και τα funky licks στην κιθάρα να τα κάνουν ακαταμάχητα χορευτικά, τα φωνητικά να είναι συνήθως στα αφρικανικά και με το τελικό αποτέλεσμα να θυμίζει έντονα σε κάποιες στιγμές το νονό. στο djanfa magni η τρομπέτα οργιάζει, η εισαγωγή του wait for me δικαιολογεί το scream στον τίτλο της συλλογής ενώ αν κάποιος παραγωγός σάμπλαρε το επαναλαμβανόμενο πιανιστικό ριφάκι στο oya ka jojo θα έκανε την τύχη του!back to mono link.
θυμιζει λιγο years of refusal η κανω λαθος?
ΑπάντησηΔιαγραφήδεν εχω ιδεα τι ειναι το years of refusal..
ΑπάντησηΔιαγραφήειναι ενα αλμπουμ ενος τυπου, morrissey τον λενε νομιζω..
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι η γραμματοσειρα του τιτλου του νεου του αλμπουμ στο εξωφυλλο θυμιζει λιγακι την αντιστοιχη του εξωφυλλου του post σου [μεχρι και στο χρωμα]
δεν εχω ιδεα πώς ειναι το εξωφυλλο αλλα τωρα που το λες κατι παω να θυμηθω για τον τιτλο! κατσε να γκουκλισω!
ΑπάντησηΔιαγραφή