το endless summer είναι περίεργο: και ζεστό και κρύο, εξαρτάται πού και πότε το ακούς. εξηγούμαι: φαντάζομαι να το ακούω σε ένα διαμέρισμα κάποιας βιομηχανικής περιοχής (στο μυαλό μου έρχεται μια περιοχή στο λονδίνο, κατά μήκος του τάμεση, κάτι σαν το γκάζι αλλά πιο ωραίο). τότε θα ήταν απόλυτα εναρμονισμένο με το περιβάλλον και άρα δεν θα μου δημιουργούσε κανένα κονφλικτ (βλέπε κρύο). επίσης, αν το άκουγα ένα βράδυ, καλοκαίρι ή χειμώνα -καλύτερα όμως φθινόπωρο!, δεν είναι απαραίτητο το αστικό τοπίο. σκέψου ότι είναι βράδυ και βρίσκεσαι σε εξωτερικό χώρο, πχ μπαλκόνι, με μια μπύρα και όχι ποτό. και χωρίς φασαρία και κόσμο (εναλλακτικά αν υπήρχαν αυτά θα ήταν στο background, πχ κάθεσαι στην παραλία σε μια ξαπλώστρα και βλέπεις στο βάθος τα φώτα και τον κόσμο). τότε επίσης θα ήταν γαμάτο (ζεστό, οικείο). επίσης μου έφερε στο μυαλό εικόνες από all the real girls, θα έκανε γαμάτο soundtrack, εκεί που δείχνει καπνούς από εργοστάσια κλπ. Αλλά δυστυχώς εγώ το ακούω στο παγκράτι, διαβάζοντας τον αχώνευτο λακάν. Θέλω να πω ότι είναι δίσκος που δεν θα τον βάλω να τον ακούσω οποιαδήποτε στιγμή, θέλει την κατάλληλη ατμόσφαιρα για να μπεις στο μουντ. όμως με έψησε τρελά για σινκ. ακόμα και έτσι είναι απίστευτο, ο ήχος είναι απρόσιτος/ξένος, όχι ξύλινος. πόσες εικόνες μπορεί να δημιουργήσει… άρα 10/10!!! χιχιχι![από αναγνώστρια του seagazing! :)]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου