οι pan american είναι το solo project του αμερικανού mark nelson των labradford. ηχογραφεί δίσκους από το 1998, συνήθως στην kranky αλλά και σε άλλες ετικέτες, όπως ας πούμε η fat cat. δεν έτυχε μέχρι σήμερα να ακούσω κάποια από τις έξι προηγούμενες κυκλοφορίες τους με αποτέλεσμα το φετινό white bird release να με πιάσει εξ΄απήνης. ένα φοβερά εσωτερικό άλμπουμ, experimental/electronica/ambient ή όπως αλλιώς θέλετε. θα προτιμούσα το χαρακτηρισμό post rock, παρόλο που μουσικά δεν έχει μεγάλη σχέση (διαβάζω ότι οι labradford post rock παίζουν). όμως η ακρόαση έρχεται να δημιουργήσει τα ίδια συναισθήματα που μέχρι πριν από λίγο καιρό μας προκαλούσαν τα κιθαριστικά ξεσπάσματα. ναι, αυτό είναι το σύγχρονο post rock, αν πρέπει οπωσδήποτε να συνεχίσει να υπάρχει σαν είδος. όπως έγραψα και παραπάνω, δεν έχω ακούσει τους άλλους δίσκους των pan american και δε μπορώ να κρίνω το white bird release συγκριτικά με αυτούς. όμως, για άτομα που -όπως και εγώ μέχρι πριν από λίγο- τους αγνοούν, είναι ιδανικό ξεκίνημα. το white bird release είναι ένας εξαιρετικός δίσκος και ένας από τους αγαπημένους μου για τη χρονιά που τρέχει."Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα στοιχεία του άλμπουμ είναι ότι οι τίτλοι των τραγουδιών συνθέτουν το παρακάτω απόφθεγμα, το οποίο βρισκόταν σε κάποια επιστολή του φυσικού Robert H. Goddard προς τον H.G. Wells:
"There can be no thought of finishing, for 'aiming at the stars' - both figuratively and literally - is a problem to occupy generations, so that no matter how much progress one makes, there is always the thrill of just beginning.
Dr. Robert Goddard
In a Letter to H.G. Wells, 1932""
[via]
[pic]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου