Στα προαναφερθέντα στάδια της ζωής του, στάθηκαν τα 4 μέρη, “Malcolm Little”, “Detroit Red”, “Malcolm X”και “El Hajj Malik El Shabazz”, μιας ζωντανής εμφάνισης στο Afro-Arts Theater στις 25, μηνός Φεβρουαρίου, τού 1968. Τότε, εκείνη η deep-jazz ηχογράφηση τυπώθηκε στη Zulu ετικέτα σε 1000 αντίτυπα. Ζήτημα είναι να πουλήθηκαν τα δέκα. Υπεύθυνος για αυτήν ήταν ένας τζαζ τρομπετίστας, ο άνθρωπος που εφηύρε το Frankiphone που ακούγεται στα πρώτα άλμπουμ του Sun-Ra, ένα όργανο που ενέπνευσε τους μαθητές του για να ηχήσουν ως Earth, Wind & Fire, ο συνιδρυτής της Association for the Advancement of Creative Musicians, εκείνος για τον οποίο το Wire κάποτε έγραψε πως «Astronomers now accept that Sun Ra came from Saturn, but none of them can place the spaces where trumpeter and composer Phil Cohran has called home. Since jumping ship from Ra, he has spun new orbits in the black firmament, his Artistic Heritage Ensemble serving as the missing link between Renaissance Venice, Chicago’s AACM, Miles Davis’s Agharta and Earth Wind & Fire». Χορωδιακά φωνητικά κατά των λευκών εχθρών, αφυπνιστικοί στίχοι και παραδοσιακές αφρικανικές κρουστές περιπλανήσεις, ανάμεσα σε αυτοσχεδιαστικά σόλο που αναδεικνύουν τις θαυμαστές τεχνικές μερικών βιρτουόζων μουσικών. Το κόρνο και η τούμπα κραυγάζουν ακτιβιστικά συνθήματα οσάκις οι κιθάρες παίζουν τα μαύρα μπλουζ και τα σαξόφωνα εμπνέουν το σεβασμό που εκ των υστέρων κερδίζουν μερικοί δάσκαλοι από λίγους μαθητές. Ο 81χρονος σήμερα Philip Cohran, ο πατέρας των 7 απ’ τα 8 μέλη των Hypnotic Brass Ensemble, με την εν λόγω διδακτική ηχογράφηση κατέγραψε πως η υπερπήδηση των ορίων αιτιολογείται ως ουσιαστικό υλικό στοιχείο της μουσικής, και εν γένει της τέχνης, αν κι εφόσον αποτελεί μια επαναστατική δήλωση.
σιχαίνομαι (γενικά) να το κάνω δημόσια, αν αρχίσει ο ένας μπλόγκερ να γράφει καλά λόγια για τον άλλο... αλλά αν δεν το πώ θα σκάσω. ο loan me a dime είναι ο καλύτερος γραφιάς της γενιάς μας (αν οι πηγές μου δεν είπαν ψέμματα για την ηλικία του!).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου