25 Ιουλίου 2009

left

Περνάω από το απαλλοτριωμένο «πάρκο» στη γωνία Ζωοδόχου Πηγής και Ναυαρίνου: μεγάλη νίκη του κινήματος· το βασίλειο της ασχήμιας. Αλλά μην κάνετε κύματα, μην ενοχλείτε: τα «παιδιά» επαναστατούν.

Αντιθέτως, το να βάφεις, λόγου χάρη, μια τράπεζα κόκκινη, συνιστά μια συμβολική πράξη· κάτι εκφράζεις με το κόκκινο χρώμα, κάτι διακινδυνεύεις τη στιγμή που ρίχνεις την μπογιά. Η καταστροφή, η πυρά, παραείναι εύκολη και γρήγορη· ανέξοδη: στο τέλος της μέρας, τις αποζημιώσεις επωμίζεται ο φορολογούμενος πολίτης

Ξανά και ξανά, στην επέτειο του Πολυτεχνείου, με αφορμές αστυνομικής βίας ή και χωρίς έκδηλες αφορμές, στην Ελλάδα μάς χαρακτηρίζει το πνεύμα του Μάη του ’68 βαλκανοποιημένο και καθυστερημένο σαράντα χρόνια.

Κοντολογίς, η αριστερά στην Ελλάδα είναι μια δεξιά που αφαιρεί από τον άνθρωπο την προσωπική του ευθύνη, που τον παρουσιάζει σαν κακορίζικο θύμα των περιστάσεων. Όσοι από τους ακτιβιστές δεν έχουν άδειο κεφάλι, έχουν γραφειοκρατικές ιδέες, υπεραπλουστευτικές (πλούσιοι-φτωχοί, καταπιεστές-καταπιεζόμενοι, καλοί-κακοί): όταν αγνοείς τη σύνθετη φύση της ζωής και της οργανωμένης κοινωνίας, την ανάγκη της πολιτικής πραότητας και της ομορφιάς, δεν είσαι παρά ένας ακόμα βάνδαλος.

Σώτη Τριανταφύλλου

11 σχόλια:

  1. πολύ χαίρομαι που διαβάζω αυτά τα ωραία στην αβ, δένει με μια συζήτηση που είχα χθες βράδυ. αυτή είναι η αριστερά στην ελλάδα. ο γέρος που παίζει σκάκι τις μεταμεσονύκτιες ώρες βρήκε έξυπνο -νομίζει- όινομα για το κόμμα του. απελπισία...

    Το νέο κόμμα
    «Εδώ είναι έδρα κόμματος» δηλώνει ο Νίκος Λούβρος, ιδιοκτήτης του μπαρ Booze Cooperativa. Κατοχύρωσε από τον Άρειο Πάγο το καταστατικό του νέου κόμματος με την ονομασία Κ.Ο.Τ.Ε.Σ. (Καπνιστικές Ομάδες για την Τέχνη και την Εικαστική Συγκρότηση). Κι έτσι, στο Booze, όποιος θέλει καπνίζει.
    «Η οργάνωση για τη δημιουργία του κόμματος ξεκίνησε πριν από επτά μήνες. Ήθελα να βγω με κόκκινο, ριζοσπαστικά. Θα κατέβουμε στις εκλογές με το 95% των υποψηφίων να είναι γυναίκες» προσθέτει ο Νίκος.


    http://www.athensvoice.gr/subjects/av,18389,%CE%A4%CE%BF_%CF%84%CF%83%CE%B9%CE%B3%CE%AC%CF%81%CE%BF_%CE%AD%CE%B3%CE%B9%CE%BD%CE%B5_%C2%AB%CE%BA%CE%B1%CF%80%CE%BD%CF%8C%CF%82%C2%BB_.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Το καλύτερο το είχε πει η Σώτη το χειμώνα στις -ούτως ή άλλως χλιαρές- καταλήψεις θεάτρων, λυρικής σκηνής κτλ. όπου αναρωτήθηκε γιατί κανένας δεν πάει να κάνει κατάληψη στα μπουζούκια της παραλιακής.

    Δεν έχω ακούσει πιο εύστοχο σχόλιο για τα παρατράγουδα του Δεκέμβρη!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. όσο δίκαιο όμως και να της δώσεις για τα κακώς κείμενα της αριστεράς και το χάος του δεκέμβρη, παραμένει μια κριτική εκ του ασφαλούς. και να σου πω την αλήθεια, κάθε φορά τα λέει και διαφορετικά. τώρα υπερασπίζεται το φορολογούμενο πολίτη, τον οποίο παλαιότερα λοιδορούσε. όλοι οι χώροι έχουν τους κωλοτούμπες τους και τις attention whores τους, και η σώτη είναι νομίζω και τα δύο, προσπαθώντας πάντα να πει αυτό που (νομίζει οτι) θα την κάνει να ξεχωρίσει. και είμαι σίγουρος οτι αν σήμερα βίωνε το Μάη του 68 που τόσο πολύ της αρέσει να νοσταλγεί, το ίδιο δυσκοίλια θα ήταν και με την ίδια δυσπιστία (στην καλύτερη περίπτωση) θα τον αντιμετώπιζε.

    και σε τελική, ποιές προσωπικές ευθύνες έχει αναλάβει η ίδια, χωμένη στα βιβλία της και στη νύχτα, προσπαθώντας να παραμείνει παιδί και καταλήγοντας να γίνει μια ακόμη (γιατί έχουμε πολλές) γεροντομπεμπέκα; όλοι παίζουμε ρόλους σ' αυτό το τσίρκο, κι αυτή έχει φυλάξει για τον εαυτό της μια όμορφη γωνίτσα που την κάνει να νιώθει καλά με τον εαυτό της. δεκτόν, αλλά πριν γυρίσει το δάχτυλο στους άλλους, ας το στρέψει πρώτα στον εαυτό της.

    @inverted_a: αυτό που λες για τις καταλήψεις, μπορεί να έχει πολλές εξηγήσεις -π.χ. οτι είναι παρόμοιο με το "μίσος" που έχει η ανένταχτη αριστερά απέναντι στο ΚΚΕ --θέλεις πρώτα να καθαρίσεις τα του οίκου σου που σε πληγώνουν, και μετά να ασχοληθείς με τους υπόλοιπους. Γιατί όπως στην αριστερά το ΚΚΕ αποτελεί το δόγμα και τον μεγάλο ελέφαντα, έτσι η επίσημη "κουλτούρα" είναι ο εχθρός για τους (έστω και στο μυαλό τους) νέους "διανοούμενους". τα μπουζούκια (και όλη αυτή η κατάσταση) είναι ένας άλλος πλανήτης, τον οποίο καμιά φορά σχεδόν ξεχνάς, κινούμενος στο δικό σου μικρόκοσμο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. η αλήθεια είναι ότι και εγώ με τη σώτη έχω αυτή τη σχέση αγάπης/μίσους.

    επίσης θεωρώ φυσιολογικό και υγιές κάποιος να αμφισβητεί τα γεγονότα του παρόντος (αυτό που λες για μάη 68).

    τρίτο και σημαντικότερο, θα συμφωνήσω ότι είναι αυτοακυρωτικό να μιλάς για προσωπική ευθύνη χωρίς να κάνεις αυτοκριτική, αλλά πάλι ένα κείμενο έγραψε.. :/

    πάντως σε γενικές γραμμές συμφωνώ με όσα γράφει η σώτη (γενικά). αλλά και με αυτά που γράφεις συμφωνώ! μύλος....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αυτό που λες για την επίσημη κουλτούρα και μη δεν το είχα σκεφτεί, όντως makes sense...

    Κατά τ' άλλα, ακόμα κι όταν κάποιος παίζει το ρολάκι του -προσπαθώντας να κρυφτεί από τον εαυτό του- δείχνοντας συνεχώς ενόχους, αυτό δεν σημαίνει πως είναι άστοχος. Τουλάχιστον όταν δεν είναι πολιτικός. Γιατί π.χ. και τα μεγάλα κόμματα κατηγορούν το ένα το άλλο αιώνια, αλλά εκεί μας ενδιαφέρει, γιατί κρύβουν τις δικές τους ευθύνες, πολιτικές ή και νομικές.

    Αλλά αν αυτή την ιδεολογική μετάλλαξη την κάνει κάποιος που δεν ασκεί εξουσία, απλά ελίσσεται ιδεολογικά, μπορεί να χάνεις την εκτίμησή σου στο πρόσωπό του, αλλά πρέπει να είσαι σε θέση να του απαντάς κάθε φορά (αν θες και αν μπορείς).

    Με λίγα λόγια θέλω να πω ότι ακόμα κι αν δεν μας αρέσουν κάποιες κυνικές παρατηρήσεις που γίνονται δημόσια ή τα ίδια τα άτομα που τις διατυπώνουν, έχει ενδιαφέρον να τις εξετάζουμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. oskikemia: νομίζω οτι πιο σημαντικό από τα αμφισβητείς τα γεγονότα του παρόντος, είναι να συμμετέχεις σε αυτά. εγώ καλώς ή κακώς κράτησα τις αποστάσεις μου το δεκέμβρη, γι' αυτό όμως και προτιμώ να μη μιλάω για τα γεγονότα. η άποψη των συμμετέχοντων έχει μεγαλύτερη βαρύτητα νομίζω.
    από την άλλη, η απόσταση με την οποία μπορεί να βλέπει τα πράγματα κάποιος "απ' έξω", είναι mixed blessing: βλέπεις καλύτερα τη γενικότερη εικόνα, αλλά σου ξεφεύγουν οι λεπτομέρειες που κάνουν τη διαφορά. έτσι, μπορείς να καταλήξεις στο συμπέρασμα οτι το να σπας την πόλη τελικά δε βγάζει πουθενά (κι εγώ πραγματικά πονούσα βλέποντας την πόλη μου να καίγεται), αλλά πολύ λίγα μπορείς να αντιληφθείς για τις ζυμώσεις που οδήγησαν εκεί. έτσι, κατηγορώντας τους άλλους για υπεραπλουστευτικές λογικές (πλούσιοι-φτωχοί κτλ), πέφτεις κι εσύ στην παγίδα των υπεραπλουστεύσεων περί ακτιβιστών με άδειο κεφάλι ή γραφειοκρατικές λογικές (λες και κάτι άλλο δεν υπάρχει). άρα; δεν ξέρω... άρα μάλλον περιμένεις να κοπάσει ο καπνός, ρωτάς, μαθαίνεις, αποφεύγεις τις (δικές σου κυρίως) προκαταλήψεις, κι ίσως στο τέλος να βγάλεις ένα συμπέρασμα λογικό και ακριβές. χωρίς τσιτάτα του στυλ "γιατί δεν καίνε τα σκυλάδικα", και χωρίς να χαντακώνεις αξιόλογες προσπάθειες όπως αυτή του πάρκου, επειδή δεν ανταποκρίνονται στην αισθητική σου. σε τελική, αν δε σου αρέσει, μπες κι εσύ στο κόλπο και άλλαξέ το.

    inverted_a: "Κατά τ' άλλα, ακόμα κι όταν κάποιος παίζει το ρολάκι του -προσπαθώντας να κρυφτεί από τον εαυτό του- δείχνοντας συνεχώς ενόχους, αυτό δεν σημαίνει πως είναι άστοχος." μπορεί να είναι εύστοχος, αλλά κατά πόσον είναι αξιόπιστος και ωφέλιμος; την ίδια μιζέρια που καταδικάζει, την ίδια αναπαράγει, και την βάζει απέναντι στις δυνάμεις που -ίσως- θα μπορούσαν να αλλάξουν τα πράγματα. απέναντι στην όποια ελπίδα γέννησε ο ξεσηκωμός του δεκέμβρη, προτιμώ γόνιμη κριτική κι όχι αφορισμούς κι εξυπνάδες του πενταλέπτου. αυτό είναι που με χαλάει με τη σώτη, οτι της φταίνε όλα, δεν ανήκει πουθενά, δε συμμετέχει πουθενά, παρά μόνο γράφει τα δικά της, βγαίνει σε κανένα κανάλι ως "εκπρόσωπος" μιας "επαναστατημένης γενιάς" (τρομάρας της και της σώτης αλλά και της γενιάς!), κι έτσι αυτοκαθιερώνεται στο μυαλό της (αλλά και στα μυαλά πολλών άλλων) ως ένας outsider που κράζει ένα στημένο παιχνίδι. μόνο που κι αυτή είναι μέρος του παιχνιδιού, και μάλιστα ταγμένη (ίσως εν αγνοία της) στο στρατόπεδο της αντίδρασης, και όχι σε αυτό της προόδου.

    sorry για το σεντόνι guys, παίζει να είμαι λίγο εμπαθής μαζί της, αλλά τα είχα μαζεμένα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. εν τω μεταξύ, όλα τα λεφτά είναι τα σχόλια κάτω από το κείμενο στο λινκ. δημιουργική γραφή at its best!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. spiral, ειλικρινά δεν διαφωνώ σε κάτι από αυτά που λες, αλλά στεκόμαστε περισσότερο σε ένα πρόσωπο (Σώτη), παρά σε μία γενιά (Δεκέμβρης).

    Αδιαφορώ αν ένας συγγραφέας είναι 100% αξιόπιστος ή όχι, εξάλλου έχουμε μπουχτίσει από τόσους πνευματικούς ανθρώπους και δεν μας έβγαλαν και πουθενά παραδεισένια.

    Με ενοχλεί όμως που μία γενιά -πάνω κάτω η δική μας γενιά- δεν μπορεί να αρθρώσει ακόμα 10 ολοκληρωμένα αιτήματα και να παλέψει γι' αυτά -μόνο καταγγέλει οργισμένα. Κι εγώ οργισμένος είμαι, ένιωσα βαθιά πληγωμένος το Δεκέμβρη, αλλά το να καεί η Αθήνα δεν μου φάνηκε να λύνει κανένα πρόβλημα (το είχα γράψει και εδώ εκείνες τις ημέρες των διαδηλώσεων).

    Πέρα από κάποιες εξυπνάδες, το άρθρο λέει κάτι σωστό, το οποίο αρχίζει να ακούγεται τώρα τελευταία (επιτέλους): δεν πρέπει να καταγγέλουμε απλώς χωρίς να κοιτάμε καθόλου τον εαυτό μας. Ο λαός που απλά βρίζει και μετά λέει "Πες τα Λαζόπουλε" ή "Πες τα Τριανταφυλλόπουλε" κοκ. χωρίς να κάνει συγκεκριμένες προτάσεις και χωρίς να αναλαμβάνει κανένα μερίδιο ευθύνης για όσα συμβαίνουν, προφανώς και δεν θα αλλάξει τα πράγματα.

    Αυτή πάνω - κάτω είναι η εικόνα της Αριστεράς στην Ελλάδα στη μεταπολίτευση (ειδικά μετά την άλωση των ψηφοφόρων της από το ΠαΣοΚ του Ανδρέα). Έχει περιοριστεί σε ένα καταγγελτικό και άγονο ρόλο, δικαιολογώντας πάντα τον δύστοιχο και άμοιρο κοσμάκη που αδικείται συνεχώς από το σύστημα κτλ. κτλ.

    Αυτό δεν είναι απόλυτα σωστό όμως και κυρίως μαθαίνει τον κόσμο (ιδίως το νεαρόκοσμο) να μην αναλαμβάνει καμία ευθύνη.

    Ποσώς μας ενδιαφέρει η Σώτη λοιπόν, αλλά θέλουμε μία κοινωνία έτοιμη να συνειδητοποιήσει τον ρόλο της.

    // όντως, τα σχόλια είναι καταπληκτικά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. να προσθέσω ότι το δεύτερο καταπληκτικό point της σώτης είναι η αισθητική της άκρας αριστεράς. ναι ρε φίλε, αν είναι να φτιάξεις κάτι άσχημο στη θέση του άσχημου δεν έχει σημασία. άστο πάρκινγκ να παρκάρει και κανείς.

    είναι η ίδια ξεπερασμένη λογική που λέει ότι εάν βάζεις γκαζάκια σε τράπεζα επαναστατείς, αν δε συμπαθείς τους μπάτσους είναι οκ, και πάει λέγοντας..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. @inverted_a: συμφωνώ μαζί σου μέχρι κεραίας. οι ίδιοι προβληματισμοί γυρνάνε και στο δικό μου κεφάλι.

    @oksikemia: το θεωρώ λίγο άδικο να ακυρώνουμε τον κόπο και τα έξοδα αυτών των παιδιών, επειδή το αποτέλεσμα δεν καλύπτει την αισθητική μας. δεδομένων των μέσων που είχαν, το αποτέλεσμα είναι ενθαρρυντικό. και πρόκειται ακόμη για work in progress, παρότι λόγω θέρους αυτή την εποχή δεν συμβαίνουν και πολλά. καλώς ή κακώς, για να μην ξεχνιόμαστε, τα παιδιά δεν κάνουν κάποια κατάληψη, απλά καλύπτουν το κρατικό κενό (γι' αυτό και δεν τους πέταξαν έξω). ο χώρος είχε παραχωρηθεί από το ΤΕΕ στο δήμο για να γίνει πάρκο εδώ και 7-8 χρόνια, κι ο δήμος καταχρηστικά το μίσθωνε σε ιδιώτη ως πάρκινκ --ΟΥΤΕ ΚΑΝ ΤΟ ΑΦΗΝΕ ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΚΑΤΟΙΚΟΥΣ. Με τη λήξη της τελευταίας σύμβασης, μπήκε ο κόσμος μέσα και επέβαλε αυτό που έπρεπε να έχει γίνει εδώ και χρόνια. αυτό λοιπόν ως πρώτη κίνηση εγώ το βρίσκω άξιο συγχαρητηρίων -η αισθητική έρχεται στην πορεία, και χρειάζεται χρήμα και δουλειά για να εφαρμοστεί, έτσι;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. οκ, μαζί σου. ήμουν αυστηρός με το πάρκο. αλλά ρε φίλε, είναι άσχημο! ας ελπίσουμε ότι θα βελτιωθεί.

    ΑπάντησηΔιαγραφή