αρχές 80s, ο paul weller έχει διαλύσει τους jam και μαζί με τον mick talbot από τους dexy's midnight runners δημιουργεί τους style council. μετά από το EP introducing the style council (που περιέχει το πάρα πολύ ωραίο long hot summer) ο πρώτος ολοκληρωμένος δίσκος της μπάντας cafe bleu κυκλοφορεί το 1984. ένας δίσκος που συγκαταλέγεται ανάμεσα στους πιο αγαπημένους μου ever και που 25 χρόνια μετά ακούγεται πολύ ευχάριστα. όμορφα ποπ ροκ κομμάτια που φανερώνουν ότι ο weller έπαιζε σε ροκ μπάντα (headstart for hapiness, you're the best thing) περασμένα όμως από το φίλτρο των μουσικών που έχουν ακούσει πολλή μαύρη μουσική, soul και jazz. αυτό υποννοείται σε groovy/funky τραγούδια όπως το council meetin' και γίνεται ξεκάθαρο σε κομμάτια όπως micks blessings, me ship came in!, dropping bombs on the whitehouse τα οποία είναι καθαρόαιμα jazz. νωχελική cool jazz που ταιριάζει με το καυτό σημερινό μεσημέρι ακούμε στα cafe bleu και paris match (με τη φωνή της tracey thorne από τους everything but the girl). στο gospel παρουσιάζεται η εκδοχή του weller στο rap (!!), το whole point of no return είναι μια πολύ όμορφη croonerίστικη μπαλάντα και last but no least ένα από τα ωραιότερα τραγούδια που έχω ακούσει ποτέ. το my everchanging moods, η κορυφή ενός έτσι και αλλιώς τεράστιου δίσκου, από αυτούς που αν έβαζα αστεράκια θα έπαιρνε δικαιωματικά 5 στα 5. το cafe bleu είναι ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
στην αμερική ο δίσκος κυκλοφόρησε την ίδια χρονιά με τίτλο my everchanging moods.
ΑπάντησηΔιαγραφήθεωρώ αυτή τη μπάντα (και γενικά τις δουλειές του weller εκτός jam) απο τις μεγάλες παραλείψεις μου. κατεβάζω οσονούπω!
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι εμένα ενώ μου αρέσει πολύ ο weller έχω ακούσει αποσπασματικά δουλειές του, συλλογές κτλ. τεσπα όταν αποφάσισα να δω τι γίνεται με τους δίσκους έπαθα πλάκα με το cafe bleu. αυτό ειδικά είναι γαμάτο.
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://musicforsundays.blogspot.com/2009/07/style-council-cafe-bleu.html
ΑπάντησηΔιαγραφή