17 Οκτωβρίου 2009

υπέροχη φλυαρία

Μου αρέσει πάρα πολύ να διαβάζω τα posts του λάρυγγα [ελπίζω να μην εκλάβει αρνητικά τον τίτλο αυτού εδώ-αν αξίζει να φλυαρεί κανείς για κάτι, αυτό είναι η τέχνη]

είδα ότι κάπου γινόταν ένα μπατλ, με όλες τις μπάντες του σύμπαντος. όλες. ανεξαιρέτως. όλες, όσες υπήρξαν ποτέ. και ήταν οι can εκεί, και τους έδωσαν όλους από μία πίπα. [όνειρο]

συνειδητοποίησα πόσο πιο άνετα διαβάζω, όταν ακούω steve reich ή/καιarvo pärt. [επίσης]

παρανοώ με την αλήθεια
--
ξύπνησα νωρίς, κοιμήθηκα πολύ αργά χθες. είναι τέλειος ο καιρός, όταν έρχεται το γαμημένο το κρύο είναι οι πιο όμορφες μέρες. θυμάμαι τον εαυτό μου στο σπίτι μου στην γαλλίας στον βόλο και να κάθομαι με δυο μαξιλάρια στο πάτωμα και να ακούω τα μαζεμένα ρεμίξ του άφεξ και να χαίρομαι το πρωί. το πρωί του φθινοπώρου.

και επίσης, σκέφτομαι ότι το στρόμπερι τζαμ ίσως να είναι καλύτερο από τομεριγουέδερ. ψέματα. μπορεί και όχι όμως. [ντεντ φλάι]

2 σχόλια:

  1. Πράγματι ο τύπος είναι απολαυστικότατος! Καλημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ναι, είναι πολύ καλός, και το νέο του ποστ -κλασικά- είναι πολύ καλό.

    Καλημέρα (δικός μου είσαι κι εσύ, ξύπνημα μετά τις 2 κάθε Σ/Κ)!

    ΑπάντησηΔιαγραφή