οι big star πρέπει να είναι ανάμεσα στις 3 πιο αγαπημένες μου μπάντες έβερ. ο ήχος τους κάποιες φορές έχει όλα όσα δε μου αρέσουν, κάπως παλιομοδίτικο -πια- ροκ εν ρολ. όμως κάποιες άλλες φορές καταφέρνουν να γράψουν αριστουργήματα. σε 2 λεπτά και 27 δευτερόλεπτα το every day we grow closer καταφέρνει να με διαλύσει. αυτή η μελωδία και αυτή η φωνή ρε πούστη μου με γαμάνε.. ξέχασα τι έκανα και από τη στιγμή που έπαιξε, παίζει στο repeat. θα το βάλω αύριο στην εκπομπή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου