27 Φεβρουαρίου 2010

ππκ

είπε και ελάλησε ο Mr. Arcadin:
Πώς θα ήταν η celebrity φιλανθρωπία αν οι Popstars δεν τραγουδούσαν ξενέρωτα τραγούδια σαν το We Are the World, αλλά καβλερούς ύμνους που σε χτυπάνε στο μεδούλι, σαν το I put a spell on you? Ο (θεός) Σέιν Μακ Γκόουαν (των Pogues) σκέφτηκε να δώσει την απάντηση, συγκεντρώνοντας έναν υπέροχο θίασο ποικιλιών (και μερικούς μαλάκες, αλλά ποτέ δεν γλιτώνεις από αυτό) για να τραγουδήσουν για την Αϊτή:



ενώ λίγο νωρίτερα ο κ. Homo Ludens ομολογούσε:
Ο DJ είχε μια εμμονή με το ελληνικό Rn'B (ναι, κι εγώ χθες συνειδητοποίησα ότι υπάρχει κάτι τέτοιο). Αλλά έκανε δύο αλλαγές που με σκλάβωσαν. Τη μία έβαλε Bon Jovi, μόλις μπήκα. Την άλλη White Stripes. Μετά τον Τζακ και τη Μεγκ αποφάσισα να φύγω. Τα είχα ακούσει όλα. Αποχώρησα έχοντας υποστεί ανεπανάληπτο πολιτισμικό σοκ. Τι ήταν αυτό που με εξέπληξε περισσότερο; Το πόσο άσχημα είναι τα επόμενα top models; Ή το πού διασκεδάζει η νεολαία μας; Απόψε, για να εξιλεωθώ, αυτομαστιγώνομαι ακούγοντας όλη μέρα Joanna Newsom. Σκέφτομαι να μπω και στο myspace των Phoenix Catscratch. Και ψάχνω για κανα πάρτυ σε καμμια ουκρανική, πολωνέζικη ή μολδαβική ντίσκο.

ππκ στα καλύτερά του

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου