Κι άλλος εξόριστος μελωδός της προηγούμενης δεκαετίας. Ο Matthew Robert Cooper με τους Eluvium επανέρχεται μετά το σαγηνευτικό Copia που μας καθήλωσε το 2007, εισάγοντας για πρώτη φορά στίχους στη μουσική του. Προσθήκη θετική ή αρνητική, οι απόψεις διίστανται ως συνήθως, με τους μεν να υποστηρίζουν το "άνοιγμα" σε μεγαλύτερο ακροατήριο μέσω των φωνητικών και τους δεν να αναρωτιούνται αν τα lyrics αποδυναμώνουν τα κομμάτια του δίσκου ή όχι (για να μην πει κανείς κατά πόσο). Ίσως χρειάζονται περισσότερες ακροάσεις, αλλά προς στιγμήν συντάσσομαι με τους δεύτερους, γιατί νιώθω πως ένα κομμάτι της μαγείας χάθηκε. Για να το θέσω διαφορετικά, αν το Similes ήταν ο πρώτος δίσκος που άκουγα απ' αυτούς, θα έλεγα πως με κέρδισε η μουσική του αλλά θα ήθελα να χαθώ περισσότερο στα ηχοτόπιά του και την ωραία αίσθηση που χτίζει με το πιάνο και σε κατευθύνει σε κινηματογραφικές ονειροπολήσεις. Οι δίσκοι όμως ηχογραφούνται μία φορά, κι αυτή για λογαριασμό των δημιουργών τους, όχι κανενός άλλου, οπότε θα περιμένω να δω εάν στη συνέχεια ο κ. Cooper θα μπορεί να μας εγγυηθεί παρόμοια ταξίδια.
3.5/5
Αγαπημένα: Bending Dream, το φινάλε του Leaves Eclipse the Light
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου