16 Φεβρουαρίου 2010

Ο ορισμός του guilty pleasure!

Θα πέσει τρελό κράξιμο εδώ, αλλά ποτέ δεν μπόρεσα να αντισταθώ σ' αυτόν το δίσκο που μόλις επανακυκλοφόρησε με πρόσθετο υλικό. Απλά δεν μπορώ, δεν ξέρω, έχει κάτι το απίστευτα οικείο και μελαγχολικό, αδιαφορώ για 125 γκράμι που πήρε, τα εκατομμύρια που πούλησε, έχει κάτι...




υγ: το γεγονός πως τον έχω χορέψει σε παραλία καταχείμωνο ίσως έχει κάτι να κάνει μ' αυτό. όπως και η κυρία στο παράθυρο του τελευταίου βίντεο.

1 σχόλιο: