Τα μέσα που μπορεί να χρησιμοποιήσει είναι συγκεκριμένα, όπως εξάλλου και η οπτική γωνία του δημιουργού του, μέγα χαρακτηριστικό των singers/songwriters. Μην περιμένετε λοιπόν ριφάκια σε κιθάρες, ούτε στίχους με πάτημα στη λαϊκή θυμοσοφία και μουσική παράδοση. Το κουστουμάκι προσπαθεί να τυλίξει σε 11 τραγούδια τον αστικό χαρακτήρα της Αθήνας, όπως αυτός διαμορφώνεται στις αρχές του 21ου αιώνα, δηλαδή γεμάτος μίσος και βία, και πάνω σ' αυτόν τον άξονα θα πρέπει να γίνει η αποτίμηση της προσφοράς του.
Το 'είμαι αυτός' ήταν εν τέλει αποπροσανατολιστικό· αυτή η επιθετική του πρόζα κατηφορίζοντας από την Εθνική Άμυνα στο Σύνταγμα με το μετρό έφερε στο μυαλό αρκετών (κι όχι άδικα) τους στέρεο νόβα να τραγουδούν στην μετά-ολυμπιακή πρωτεύουσα, αλλά δεν χαρακτηρίζει τον δίσκο. Τα περισσότερα τραγούδια υπακούουν στο νόμο της πικρής μελωδίας, συνοδευόμενης από ψιθυριστούς στίχους γεμάτους απόγνωση, οδηγώντας μας στο 11λεπτο ομώνυμο φινάλε-προσκλητήριο του δίσκου, το οποίο δεν αφήνει καμία παρεξήγηση για την κοινωνική του αποστολή και τον τρόπο που βλέπει τις ζυμώσεις που πρέπει να γίνουν μέσα στην κοινωνία: Οι καμπάνες σήμαναν, τελειώσαν τα χαμένα χρόνια, οι γέροι ξεμωράθηκαν, κοιμούνται σε χρυσά σεντόνια, η φωνή μας σάπισε, σκουλήκια έχουμε όλοι μέσα, γιάπικες καρδιές-κι όμως μας έχει μείνει λίγη μπέσα ακόμα.
Ο Βούλγαρης κάνει ό,τι μπορεί για να είναι σαφής, ακόμη και αν ακούγεται γραφικός και δήθεν σε κάποια (λίγα) σημεία. Από το πρώτο τραγούδι του δίσκου θα ξεκαθαρίσει πως κάνει 'εμετό με ιδανικά' και δεν πρόκειται να μπει στους λαβυρίνθους των προηγούμενων (και άρα του απομένουν μόνον οι δικοί του). Ο Boy ουρλιάζει πότε μόνος του σε όλους, πότε στον εαυτό του, πότε μας ψιθυρίζει, πότε μας κοροϊδεύει μες στα μούτρα μας, πότε πέφτει στην ίδια του την παγίδα και πότε αναρωτιέται που ήταν η αγάπη όταν ήμασταν μικροί. Το κουστουμάκι ακούγεται σαν επισκέπτης στο νοσοκομείο που ήρθε να σε δει αλλά αντί για ευχολόγια, σου θυμίζει πως είσαι στα τελευταία σου και μάλλον τίποτα πια δεν μπορεί να σε σώσει. Δεν θα μπορούσε να κυκλοφορήσει σε πιο κατάλληλη εποχή. Φιλήστε τους νεκρούς και γυρίστε απ' την άλλη.
4,5/5
Αγαπημένα: Κουστουμάκι, Νήμα
τον προπαρήγγειλα απ την ινερ ιαρ το σάββατο [ένεκα κ των 10ε] και τον περιμένω.. δεν τα χω σκάσει για άλλη παραγωγή του μποι, αλλά εδώ κάτι μου κανε η αμιγής χρήση ελληνικού στίχου [απ τα ελληνόφωνα του προηγούμενου του ήδη] και τα 2 τραγούδια απ το κουστουμάκι που χει ανεβάσει στο σπεις του.. έχω καλό προαίσθημα γι αυτό τον δίσκο και μαζί με την κριτική σου αναμένω εναγώνια..
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ομώνυμο τραγούδι γράφτηκε την περίοδο που σκοτώθηκε ο Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος. «Οταν συνέβη το γεγονός, δεν κάναμε τίποτε άλλο από το να σκεφτόμαστε αυτό που είχε γίνει. Πήγα σε πορείες και συναντήσεις για δράσεις. Ενιωσα όμως ότι όλο αυτό με ξεπερνάει. Στο ενδεχόμενο αντίδρασης, ένιωσα αρκετά αδύναμος και φοβισμένος να κάνω το παραμικρό. Το μοναδικό που μπορούσα να κάνω είναι να γράφω κομμάτια. Καθόμουν όλο το Δεκέμβρη λίγες ώρες κάθε μέρα και σημείωνα φράσεις. Το αποτέλεσμα είναι σκέψεις μου από εκείνο το μήνα».
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://trans.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_qsite3_1_06/02/2010_322633
(το δε α' μέρος του άρθρου καλύτερα να μην το σχολιάσω καθόλου)
@paradices
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε 'μάς το preorder έφτασε την Παρασκευή και από τότε παίζει συνέχεια (στο μυαλό μου κυρίως). Ελπίζω να σου αρέσει ομοίως.
Θέλω να τον ακούσω.Αν έστω λίγο με αγγίξει όπως η δισκογραφία των Στέρεο Νόβα θα του είμαι ευγνώμων ..
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν ξέρω ρε συ! Τρομακτικά μεγάλη επιφύλαξη έχω, όχι μόνο για το άλμπουμ ως άλμπουμ, αλλα γενικά με όλη αυτή τη νέα ''άποψη'' δημιουργίας και δημιουργών.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλά ας μην απορρίποτουμε τίποτα. Όλο κάτι μας φταίει κι εμάς...
Καλημέρες.
ki o idios eipe telika pos to eimai aytos to egrapse se mia epoxi pou akouge stereo nova...
ΑπάντησηΔιαγραφήpop eye
Είναι αναπάντεχα (για μένα, που ως τώρα οι δουλειές του δεν μου άρεσαν) καλό, αλλά πολλή μαυρίλα αδερφάκι μου. Ξέρεις, μερικές φορές αν η μαυρίλα είναι εκεί έξω παντού γιατί να τη βάλεις και στους στίχους σου; Δεν είμαι υπερ της χίπικης "διαφυγής", αλλά η σαπίλα στους στίχους έχω την αίσθηση οτι δεν προσφέρει τίποτα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌμως θα επανέλθω όταν προσέξω τους στίχους περισσότερο.
ναι όντως, απο στέρεο νόβα επηρεάστηκε, το διάβασα και γώ. :)
ΑπάντησηΔιαγραφήχεχε, μάλλον έχει να κάνει με ότι δεν μου αρέσουν ,και έτσι δεν μου πέρασε καν από το μυαλό ο παραλληλισμός :-P
το νήμα δεν είναι για πολύ κλάμα πάντως inverted?
Εκείνο το "οι νεκροί θα τραγουδάνε χάδια γι’ έναν έρωτα κρυφό" μου δημιουργεί ένα αίσθημα απώλειας που δεν μπορώ να το προσδιορίσω. Είναι σαν έναν πόνο που δεν έχω νιώσει ακόμα αλλά είμαι σίγουρος πως υπάρχει.
ΑπάντησηΔιαγραφή