8 Ιουλίου 2010

16

σε παρακαλώ

τώρα τελευταία, τις νύχτες, σκέφτομαι τα χρόνια και τις γυναίκες που έφυγαν και χάθηκαν για πάντα
δεν με πειράζει που οι γυναίκες έφυγαν, ούτε καν τα χρόνια που
χάθηκαν για πάντα
μου αρκεί
να βρούμε τώρα λίγη γαλήνη -ένα χρόνο γαλήνης, ένα μήνα
γαλήνης, μια βδομάδα γαλήνης-
όχι γαλήνη και ειρήνη για τον κόσμο - μόνο μια εγωιστική ιδέα γαλήνης
για μένα τον ίδιο
για ν' αφεθώ τεμπέλικα σαν να βυθιζόμουν σε πράσινα ζεστά
νερά, μια ιδέα μονάχα, μια ώρα, λίγη
γαλήνη, ναι, τη νύχτα, τη νύχτα που αναπολώ
τα χαραμισμένα χρόνια και τις γυναίκες που έφυγαν, τη νύχτα, αυτή την ατέλειωτη
σκοτεινή και μοναχική
νύχτα.

Charles Bukowski.

1 σχόλιο: