The 1+1 project - Week 3: Charles Bradley, Pink Floyd

Ξεκινήσαμε ένα παιχνίδι και χαίρομαι να βλέπω κάθε εβδομάδα και περισσότερους παίκτες... το 1+1 δεν έχει ιδιαίτερους κανόνες και ποντάρει ακριβώς στο ν' ακούμε δίσκους και να τους σχολιάζουμε με μεγαλύτερη άνεση. Δε δηλώνεις πουθενά συμμετοχή. Απλά γράφεις.


Ο νέος: Charles Bradley, No Time For Dreaming

Ο Charles Bradley είναι ούτε λίγο ούτε πολύ... 62 χρονών και αυτός είναι ο πρώτος του δίσκος!!! Τον ανακάλυψα στο rate your music και μου άρεσε πολύ από την πρώτη ακρόαση. Βασικά, νόμιζα ότι ήξερα ήδη όλα τα κομμάτια. Απευθύνθηκα γρήγορα στον oksikemia που είναι "κοντά" στα μαύρα και μου είπε ότι ο τύπος είναι καινούργιος, αλλά εφόσον πέρσι με τσάκισε ο Aloe Blacc, αυτός είναι ο ήχος μου. Είχε δίκιο φυσικά και κάπως έτσι βρέθηκα να ακούω όλη την εβδομάδα soul του 2011 -στα χαρτιά, γιατί όλη η μουσική ουσία του Bradley είναι βγαλμένη από το παρελθόν. Διαβάζω ότι έχει μεγάλη εμπειρία σε live (καμία έκπληξη, η ερμηνεία του είναι κυριολεκτικά ώριμη) και προσπαθεί να μιμηθεί μεγάλους τραγουδιστές της soul, φέρνοντας το στυλ τους πιο κοντά στη σύγχρονη εποχή. Μην πάει το μυαλό σου στον John Legend. Ο Bradley δεν είναι παιδάκι. Ένας τέτοιος δίσκος δεν σου αλλάζει προφανώς την άποψη που έχεις ήδη για το είδος, αλλά προειδοποιώ: η φωνή που ακούγεται είναι καθαρή, ζεστή, οδυνηρή, καθαρτική. Δεν υπάρχει αμφιβολία, αν είχα γεννηθεί πριν 60 χρόνια η ροκ δεν θα μου έκανε τόσο μεγάλη εντύπωση.

The World (Is Going up in Flames) / No Time for Dreaming

Ο παλιός: Pink Floyd, The Piper At The Gates Of Dawn

Ποιά η κληρονομιά των Floyd του Barrett στην καινούργια μουσική; Ήταν ένας ακόμη ψυχεδελικός δίσκος στο κλίμα της εποχής ή έμοιαζε περισσότερο με εκείνο των Velvet Underground, δηλαδή ακόμη και σήμερα sounds like it broke through from another dimension; Μην το κουράζουμε, το δεύτερο. Καταρχήν έχουμε 2011: τα ναρκωτικά είναι τρομερά μπανάλ (τι σκατά πια, εδώ εφηύραμε κοτζάμ facebook, τι να μας πει το LSD;) -κι όμως, το ντεμπούτο του 1967 ακούγεται ακόμη (δεν είμαι ο κατάλληλος για να σας πω πόσο επηρεάζει νέους καλλιτέχνες, ξέρω ωστόσο ότι ο Barrett θα είναι σεβάσμια φιγούρα των αγνών φίλων της ψυχεδέλειας και τα χρόνια που θα 'ρθουν). Ίσως γιατί δεν γράφτηκαν πολλά τραγούδια αντίστοιχα του Interstellar Overdrive, τουλάχιστον όχι σε δίσκους που 4 tracks παρακάτω ο ίδιος άνθρωπος να τραγουδάει You're the kind of girl that fits in with my world / I'll give you anything / Everything if you want things. Ίσως, δεν ξέρω. Έχω ακούσει τόσο πολύ Floyd στη ζωή μου που δεν μπορώ να απαντήσω. Και αν οι Floyd είναι η μπάντα που ακούς στην εφηβεία σου, τότε τι απομένει για το The Piper At The Gates Of Dawn; Η παιδική σου ηλικία, σωστά.

Flaming / Interstellar Overdrive / Bike / Astronomy Domine

photos.

γαμώτο. έπρεπε να γράψω για το madcap laughs.