10 Μαΐου 2007

ο θείος πέτρος και η εικασία του γκόλντμπαχ

υπάρχει μία και μοναδική θέση γραφείου στη νέα μονάδα. στο τηλεφωνικό κέντρο. και για έναν άγνωστο σε εμένα λόγο (κάπου πάει το μυαλό μου), δεν τη θέλει κανένας. βέβαια, σε εμένα φαντάζει ιδανική. δεν έχεις κανέναν πάνω από το κεφάλι σου όλο το πρωί και επιπλέον έχεις στη διάθεσή σου άπειρη ώρα να ακούσεις μουσική και να διαβάσεις. και επειδή 7 ώρες διαβάσματος είναι πολλές, τη μια φορά που πήγα μέχρι σήμερα, διάβασα 3 εφημερίδες. άρα, σκέφτηκα ότι θα ήταν προτιμότερο -αν την καβατζώσω τη θέση τελικά- να αρχίσω να διαβάζω κανά βιβλίο. το προτελευταίο το διάβασα σε δόσεις, από λίγο κάθε καλοκαίρι που τέλειωνα καθεμία τάξη στο λύκειο. το "ο χριστός ξανασταυρώνεται" ήταν και μου άρεσε. το τελευταίο όμως που διάβασα, ήταν εξαιρετικό. σε μιάμιση μέρα το τελείωσα. το έγραψε ο απόστολος δοξιάδης που μέχρι τότε ήταν για μένα μια γραφική φιγούρα, γνωστός μόνο για ένα σκάνδαλο με μαχαιρώματα με τη βάσια παναγοπούλου. προφανώς, ο άνθρωπος είναι κάτι άλλο. στο θείο πέτρο σου ανοίγει δρόμους για το τι είναι τα μαθηματικά. και όταν λέμε μαθηματικά, δεν εννοούμε 1+1=2, αλλά την ουσία τους. αντιμετωπίζονται δηλαδή σα μια γλώσσα που περιγράφει επιτυχώς (;) το σύμπαν (εντάξει, όχι ακριβώς έτσι. έτσι τα βλέπω εγώ). εν πάσει περιπτώσει, ακόμα και όσοι αποφεύγουν τις θετικές επιστήμες, δεν υπάρχει λόγος να φοβηθούν το βιβλίο. στην πραγματικότητα, είναι ένα μυθιστόρημα. ίσα ίσα, που μπορεί μετά την ανάγνωση να συμπαθησουν τη θεωρία αριθμών!
άρα λοιπόν, στα βιβλία που θα πάρω στην επιστροφή μου στο στρατόπεδο, θα συμπεριλάβω τα υπόλοιπα του συγγραφέα και κάποια άλλα που ίσως μου προτείνετε. θα περνούσα απο το blog της άννας, αλλά με τρομάζει. είμαι παντελώς άσχετως με λογοτεχνία.
so, hit me..

Η εικασία του Γκόλντμπαχ είναι ένα από τα παλιότερα άλυτα προβλήματα της θεωρίας αριθμών και γενικότερα των μαθηματικών. Εκφράζεται ως εξής:
Κάθε άρτιος θετικός ακέραιος μεγαλύτερος του 2 μπορεί να γραφεί ως άθροισμα δύο πρώτων αριθμών, έτσι ώστε για κάθε n > 2, 2n = p + q, όπου p, q πρώτοι αριθμοί.

7 σχόλια:

  1. Χαίρομαι που σε ένα blog όπως το δικό σας που ασχολείται περισσότερο με την μουσική και τις ταινίες βρίσκω και post όπως το παραπάνω!καταρχας να τονίσω ότι ούτε το επάγγελμά μου ούτε και ο προσανατολισμός μου είναι οι θετικές επιστήμες και όμως το βιβλίο αυτό το κατευχαριστήθηκα!!είναι πραγματικά ένα ωραίο βιβλίο, ένα βιβλίο για τα μαθήματικά και για όσους αφιέρωσαν την ζωή τους στην λύση δύσκολων προβλημάτων!δικαίως το βιβλίο αυτό κέρδισε το αναγνωστικό κοινό όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο, αφού έχει μεταφραστεί σε πάνω από 8 γλώσσες.... Αν σου αρέσουν τα μαθηματικά βιβλία να σου προτείνω και " Το θεώρημα του Παπαγάλου" του Ντένιζ Γκέτζ, ενώ αν θες κάτι ποιό εξειδικευμένο αλλά εξίσου καλό δάβασε "Η μουσική των πρώτων αριθμών" του Du Sautoy Marcus, ένα ταξίδι στον κόσμο των πρώτων αριθμών.ή "το Χαμόγελο του Τούρινγκ " του Χρήστου Παπαδημητρίου. ένα βιβλίο για μαθηματικά και υπολογιστές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ευχαριστουμε για το κομεντ.
    το βιβλιο του παπαδημητριου το εχω υποψη μου. αν δεν κανω λαθος το εχει ο inverted_a, οποτε ισως μου το δανεισει..
    θα ψαξω για τις προτασεις σου, ευχαριστω. η θεωρητικη προσεγγιση των μαθηματικων -οπως του δοξιαδη- μου αρεσει.

    υγ. φιλικη παρακληση, αν θελεις, την επομενη φορα που θα κανεις (αν κανεις :) ) κομεντ, δωσε ενα ονομα ή nick.
    ετσι για να ξερω που απανταω.
    cheers!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. "Η μουσική των πρώτων αριθμών" είναι κορυφαίο βιβλίο [όχι μόνο στην κατηγορία του]. Για περισσότερα, περιμένω σε λίγες μέρες να διαβάσω το καινούργιο βιβλίο, την "Εικασία του Ρίμαν"...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Εσύ θα διαβάζεις τα βιβλία που προτείνω (εντάξει όχι όλα, είσαι και μικρό παιδί) κι εγώ θ'ακούω τις μουσικές που προτείνεις (εντάξει, όχι όλες). Σύμφωνοι; Και μη φοβάσαι δε βάζω διαγώνισμα μετά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ante geia rr oloi sas....hahaha.....:):):P:P

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. ρε άαααντε γεια ρε κωλοβάζελάκια!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή