Blonde Redhead | 23

pop με συναίσθημα

Αφού μου την είπε κανονικά ο oksikemia, κάνω σήμερα ένα καθυστερημένο ποστ για τον τελευταίο δίσκο των Blonde Redhead, Σάββατο μεσημέρι, ενώ έξω ψιλοβρέχει, τέλη Μαΐου. Που ταιριάζουν όλα αυτά; Πρώτον, τον δίσκο τον άκουσε νωρίτερα ο oksikemia, κι ας είναι φαντάρος αυτή την περίοδο, άρα έχει βρει -με μεγάλή επιτυχία!- τους αποδέκτες του. Δεύτερον, έχω μία σχετική αμφιβολία για το πόσο καλός είναι τελικά και τρίτον, ταιριάζει απόλυτα με την σημερινή ημέρα, αφού δεν μπορείς να αποφασίσεις αν είναι αισιόδοξο άκουσμα ή όχι ("φωτεινός" ή "σκοτεινός" δίσκος, αν προτιμάτε). Το σίγουρο είναι πως πρόκειται για ένα δεμένο ήχο, με 10 ολοκληρωμένα τραγούδια, πραγματικά προσεγμένα, με 1-2 μόνο άτονες στιγμές που δεν μειώνουν το τελικό αποτέλεσμα. Κι αφού έχουν ακουστεί όλα, συμφωνούμε κι εμείς (και κάνουμε λίγο τα στραβά μάτια), αν και δεν ξέρω πόσοι θα θυμούνται το 23 ως το χειμώνα. Μεγάλες απαιτήσεις, ε;

4/5

σημαντικό: οι στίχοι τους είναι πάρα πολύ καλοί. εκείνο το δίστιχο από το dress με τσάκισε: Horse loves you when you move with him/People hate you when you're changing.