Ποτήρι το ποτήρι τη θάλασσα μετρώ
σπυρί σπυρί την άμμο
κι απάνω που 'χω φτάσει σε λογαριασμό
όλα τα χάνω.
Πατάω όπου πατούσες και σ' ακολουθώ
μα σβήνονται τα χνάρια
σου δίνω ό,τι ζητούσες και σου τραγουδώ
στ' απομεινάρια.
Ξυπνάω και κοιμάμαι, κι όλο παρακαλώ
κι εσύ να με θυμάσαι
τα βράδια ξαγρυπνάω και σε νοσταλγώ
κι εσύ κοιμάσαι.
λόγια, Μάρθα Φριντζήλα
μουσική, Βασίλης Μαντζούκης
δίσκος, baumstrasse (libra)
απλά, το καλύτερο ελληνικό τραγούδι που γράφτηκε τα τελευταία χρόνια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου