cultures of popular music

ο andy bennet είναι -μεταξύ άλλων- καθηγητής στο τμήμα κοινωνιολογίας του πανεπιστημίου του surrey και με αυτή του την ιδιότητα προσεγγίζει κάποια από τα κυρίαρχα είδη μουσικής του περασμένου αιώνα στο βιβλίο cultures of popular music (open university press). ξεκινά από τη διαμόρφωση της "youth culture" (νενανικής κουλτούρας μεταφράζεται;) μετά το τέλος του δεύτερου παγκοσμίου πολέμου και εξετάζει τη σχέση της με τις εκάστοτε οικονομικο-κοινωνικές συνθήκες και την εμφάνιση της ποπ μουσικής σε κάθε χρονική περίοδο. τα είδη μουσικής που εξετάζονται είναι το ροκ της δεκαετίας του 60, το heavy metal , το punk, η reggae, η rap και η χορευτική μουσική. καθένα από αυτά παρουσιάζεται παράλληλα με τις κοινωνικές συνθήκες της εποχής (κυρίως στην αγγλία) και αναλύεται πώς η popular μουσική επιδρά στη συμπεριφορά των νέων. θεωρώ ότι το βιβλίο δεν είναι αμιγώς μουσικό, είναι κάτι μεταξύ της ιστορίας της μουσικής και της ιστορίας της νεανικής κουλτούρας από το 50 και έπειτα. η ανάγνωση είναι απολαυστική και παρόλο που το βιβλίο είναι πανεπιστημιακό η γλώσσα του bennet είναι απλή.
αν πρέπει να καταλήξω σε ένα συμπέρασμα, αυτό θα ήταν ότι σε κάθε εποχή η κυρίαρχη μουσική (ή καλύτερα η μουσική που παρουσιάζεται στο βιβλίο) δημιουργείται από άτομα που είναι στο περιθώριο ή από άτομα τα οποία θέλουν να δείξουν την αντίθεσή τους στην ισχύουσα κάθε φορά κατάσταση. η αντίφαση είναι ότι όλες αυτές οι μουσικές έγιναν μαζικές (popular) με τη βοήθεια εταιριών που εκμεταλευόταν κάθε φορά τη youth culture -ξεκαθαρίζεται εξάλλου από τις πρώτες σελίδες του βιβλίου ότι η δημιουργία αυτής της κουλτούρας συμπίπτει με τη δημιουργία μιας καταναλωτικής ομάδας που μπορεί να ξοδεύει χρήματα για να αγοράσει τη μουσική και ότι άλλο σχετίζεται με αυτή (τρανζίστορ, πικ απ, κιθάρες κλπ). στην πραγματικότητα η "youth culture" αποτελείται από αυτά τα άτομα.
τελικά, κάθε φορά η μουσική γίνεται pop επειδή η δυναμική όσων εκφράζει είναι τόσο μεγάλη ή επειδή οι εταιρίες αποφάσισαν να την κάνουν δημοφιλή;