joss

ο πρώτος δίσκος της joss stone ήταν καλούλης -διασκευές σε classics ήταν εξάλλου, πώς θα μπορούσε να είναι κακός; ο δεύτερος δε μου άρεσε καθόλου και ο τρίτος ο φετινός κάνει την έκπληξη. το introducing joss stone (virgin) είναι ανέλπιστα καλό, με την παραγωγή του raphael saadiq να ισορροπεί τον ήχο ακριβώς στο μέσο της απόστασης που χωρίζει την classic από τη neo soul. η φωνή της joss είναι όπως πάντα καταπληκτική. ο μύθος λέει ότι όταν ήταν ακόμα μικρούλα, πριν τα 16 της δηλαδή, ο παραγωγός της την έβαζε να τραγουδά στο διπλανό studio και άφηνε τα στελέχη των εταιριών να την ακούν μόνο, χωρίς να τη βλέπουν. καταλαβαίνετε την έκπληξη των τελευταίων όταν τελικά εμφανιζόταν μπροστά τους μία έφηβη! στα του δίσκου και πάλι, συμμετέχει ο common στο πολύ καλό what are we gonna do now και η lauryn hill. συνοψίζοντας, πολύ καλό άλμπουμ, από τα καλύτερα μαύρα που άκουσα φέτος (έχω όμως να ακούσω πολλά ακόμα, το ξέρω. με περιμένουν madlib, common, el-p και άλλοι).