short notes on the greek indie scene

με αφορμή το soundtrack του aproaching of the hour:

• υπαρχουν πολλά καλά ελληνικά συγκροτήματα.
• αξίζει να επενδύσεις χρόνο και -κυρίως- χρήμα.
• τώρα που το σκέφτομαι, νομίζω ότι συστηματικά τα τελευταία είκοσι χρόνια έχουμε πολύ καλές μπάντες.
• οι raing pleasure είναι ένα από τα τρία καλύτερα γκρουπ της ανεξάρτητης σκηνής ever.
  
• μαζί με τους closer και τους bocomolech, εκτός και αν ξεχνάω κάποιους.
• σε όσα fame story και αν ξαναπάνε αυτό δεν αλλάζει.
• θα προτιμούσα να μη συνεχίσουν στο δρόμο που εσχάτως ακολουθούν.
  
• το aproaching of the hour είναι το τραγούδι που το σαββατοκύριακο πρέπει να το άκουσα πάνω από 100 φορές. βρωμάει u2 από χιλιόμετρα.

περισσότερα για την ταινία αύριο (αν δε βαρεθώ).