25 Φεβρουαρίου 2008

short notes on the greek indie scene


με αφορμή το soundtrack του aproaching of the hour:
  • υπαρχουν πολλά καλά ελληνικά συγκροτήματα.
  • αξίζει να επενδύσεις χρόνο και -κυρίως- χρήμα.
  • τώρα που το σκέφτομαι, νομίζω ότι συστηματικά τα τελευταία είκοσι χρόνια έχουμε πολύ καλές μπάντες.
  • οι raing pleasure είναι ένα από τα τρία καλύτερα γκρουπ της ανεξάρτητης σκηνής ever.
  • μαζί με τους closer και τους bocomolech, εκτός και αν ξεχνάω κάποιους.
  • σε όσα fame story και αν ξαναπάνε αυτό δεν αλλάζει.
  • θα προτιμούσα να μη συνεχίσουν στο δρόμο που εσχάτως ακολουθούν.
  • το aproaching of the hour είναι το τραγούδι που το σαββατοκύριακο πρέπει να το άκουσα πάνω από 100 φορές. βρωμάει u2 από χιλιόμετρα.
περισσότερα για την ταινία αύριο (αν δε βαρεθώ).

2 σχόλια:

  1. To eida ki egw to perasmeno savvato... katapliktiki douleia, bravo sti graziella kai olous tous syntelestes.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. συμφωνω οτι ειναι πολυ ωραια γυρισμενο, ακομα και αν δε σου αρεσει ιδιαιτερα αυτη η μουσικη, βλεπεται πολυ ευχαριστα η ταινια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή