γενικά, δεν είμαι fan των συλλογών, προτιμώ να ακούω ολοκληρωμένους δίσκους. καταλαβαίνω όμως πόσο χρήσιμες μπορεί να είναι για έναν dj ή για κάποιον που θέλει να έχει μια πρώτη γνωριμία με μία μπάντα, εταιρία, μουσικό στυλ κοκ. στη μαύρη μουσική πάντως έχω την αίσθηση ότι τα πράγματα είναι κάπως διαφορετικά, οι συλλογές είναι μέρος της κουλτούρας αυτής. το can't stop movin έχει υπότιτλο funk, soul, disco: new school vs old school και κάπως έτσι είναι τα πράγματα, στο πρώτο cd έχουμε μια σειρά από neo soul κομμάτια που είναι πολύ σωστά διαλεγμένα. τόσο σωστά που ίσως η σκηνή αυτή βγαίνει περισσότερο ωραία από ότι είναι στην πραγματικότητα. ή αυτό ή εγώ πρέπει να παρακολουθήσω στενότερα ονόματα όπως james hunter, kylie auldist, macy gray, tuomo κα. εξαιρετικό το lil star από την kelis και τον cee-lo των gnarks barkley και ακόμα "πιο εξαιρετικό" το my four leaf clover από την nicole willis και τους soul investigators. από χθες το απόγευμα ο lastfm λέει ότι το έχω ακούσει 13 φορές, το πιο πολυακουσμένο τραγούδι για την εβδομάδα. περισσότερα για αυτούς προσεχώς γιατί άκουσα και το δίσκο και μου έχει πάρει το κεφάλι! το δεύτερο cd ενώ θα περίμενε κανείς να είναι ανώτερο του πρώτου, κατά την προσωπική μου άποψη υστερεί. ναι μεν τα ονόματα είναι μεγάλα (diana ross, earth wind and fire, ohio players), ωστόσο προσεγγίζουν επικίνδυνα τη disco με την οποία δεν έχω πολύ καλές σχέσεις.
υγ. πώς στο διάαααολο φτιάχνονται οι αποστάσεις μεταξύ των post;;;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου