22 Φεβρουαρίου 2009

η κυβερνώσα αριστερά

κάθε κυριακή -ως κατεξοχήν ημέρα ενασχόλησης με την πολιτική- τα ίδια θα γράφω, ότι δηλαδή οι αλλαγές που επιθυμούμε να γίνουν, θα γίνουν μετά από το συνδυασμό ατομικής πρωτοβουλίας και έκφρασης της βούλησής θεσμικά. με δύο λόγια, μόνο η καθημερινή συμπεριφορά μας και η ψήφος μας μπορεί να αλλάξει τα πράγματα (επειδή ξέρω ότι πολλοί διαφωνούν σχετικά με το ψήφος thing, να υπενθυμίσω ότι ζουμε σε ένα σύστημα με κανόνες που υπάρχουν και λειτουργούν. οι συμπεριφορές των "ανένταχτων" μοιάζουν με τη συμπεριφορά της στρουθοκαμήλου, επειδή κάποιοι νομίζουν ότι είναι εκτός συστήματος δε σημαίνει ότι είναι). τέλος πάντων, πλάτιασα. παρακάτω είναι το κομμάτι του κούλογλου από τη lifo αυτής της εβδομάδας σχετικά με τον τσάβες. προσπεράστε παρακαλώ γενικότερες συμπεριφορές του ηγέτη της βενεζουέλας (ακόμα και την αφορμή για το κείμενο, μπορούμε να τη συζητήσουμε κάποια άλλη φορά αν είναι δημοκρατική ή όχι) και εστιάστε στους τρόπους με τους οποίους μια εκλεγμένη κυβέρνηση έκανε καλύτερη τη ζωή του λαού.
Οι σκηνές που έζησα την Κυριακή το βράδυ στο Καράκας μου θύμισαν εκείνες τις αξέχαστες βραδιές στο Βερολίνο, όταν έπεφτε το Τείχος, ή στην Πράγα, όταν γιόρταζε τη «βελούδινη επανάσταση» του 1989. Με το που ανακοινώθηκαν τα αποτελέσματα δεκάδες, ίσως εκατοντάδες χιλιάδες κόσμου μαζεύτηκαν έξω από το προεδρικό μέγαρο για να πανηγυρίσουν τη νίκη του Προέδρου τους Ούγκο Τσάβες στο δημοψήφισμα.
Οι περισσότεροι ήταν νέοι από 15 μέχρι 30, κάποιοι 45άρηδες, κουβαλώντας στην πλάτη τους παιδιά που φώναζαν: «Ο Τσάβες δεν φεύγει» και αρκετοί από τους απόκληρους της κοινωνίας της Βενεζουέλας. Τους καταλαβαίνεις αμέσως, γιατί φοράνε σαγιονάρες και βρώμικα ρούχα. Επειδή δεν έχουν δόντια, δεν μπορείς να καταλάβεις την ηλικία τους. Δέκα χρόνια πριν, όταν ανέλαβε την εξουσία ο Τσάβες, οι φτωχοί και εξαθλιωμένοι αποτελούσαν το 60% του πληθυσμού σε μια χώρα που είναι από τις πλουσιότερες στον κόσμο σε πετρέλαιο και θα έπρεπε να ευημερεί.
Θεωρούν τον Πρόεδρο δικό τους επειδή είναι ο μοναδικός τις τελευταίες δεκαετίες που αναγνώρισε ότι υπάρχουν. Έχτισε ιατρικά κέντρα σε κάθε «μπάριος», όπως ονομάζονται οι τενεκεδουπόλεις, όπου κανείς ξένος δεν μπορεί να μπει χωρίς συνοδεία λόγω της εγκληματικότητας, και, επειδή η Βενεζουέλα δεν είχε αρκετούς γιατρούς κάλεσε Κουβανούς, για να τα επανδρώσουν. Πολλοί από τους κατοίκους είχαν έτσι την ευκαιρία να συναντήσουν γιατρό για πρώτη φορά στη ζωή τους. Ξεκίνησε προγράμματα εναντίον του αναλφαβητισμού και ίδρυσε πολιτιστικά ή αθλητικά κέντρα στις φτωχογειτονιές ξανά με τη βοήθεια Κουβανών αθλητών και μουσικών. Και σε κάποιους λόφους του Καράκας, στη μέση του πουθενά, έχτισε πολυκατοικίες για να στεγαστούν οι άστεγες οικογένειες που ζούσαν κάτω από χαρτόκουτα και γεφύρια.
Ο επινίκιος λόγος του Τσάβες κράτησε πάνω από 2 ώρες. Στην πραγματικότητα επρόκειτο για ένα χείμαρρο λέξεων και φράσεων για στην κατάσταση που επικρατεί στον κόσμο και στη Λατινική Αμερική: άλλοτε κατακεραύνωναν την αντιπολίτευση και μερικές φορές αναφέρονταν σε ισπανόφωνους ποιητές και συγγραφείς. Την Κυριακή δεν είχε την τιμητική του ο Θερβάντες, αλλά ο Μπόρχες .Ο Τσάβες χρησιμοποίησε μερικούς στίχους του περίφημου Αργεντίνου ποιητή για να εξηγήσει στο πλήθος πώς πρέπει να αντιλαμβάνεται σωστά την έννοια του πατριωτισμού: «Πατρίδα δεν είναι κανένας. Πατρίδα είμαστε εμείς».
Όπως κάθε καλό σόου, η ομιλία περιελάμβανε χιούμορ και μουσικά διαλείμματα με τον Εθνικό Ύμνο ή κάποια τραγούδια που τραγούδησε ο Τσάβες, παραδεχόμενος αμέσως μετά ότι δεν έχει καλή φωνή. Και όταν τελείωσε η ομιλία, το λόγο πήραν αυτοσχέδια μεγάφωνα από αυτοκίνητα που άρχισαν να παίζουν λάτιν. Ήταν τότε που οι συγκεντρωμένοι, άγνωστοι μεταξύ αγνώστων, αγκαλιάσθηκαν και ξεκίνησαν να χορεύουν σε ένα πάρτι που μόλις είχε ξεκινήσει όταν έφυγα, μετά τα μεσάνυχτα.
Όλοι αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι τυφλοί οπαδοί του Τσάβες. Οι περισσότεροι είναι πολιτικοποιημένοι και γνωρίζουν τις αδυναμίες της κυβέρνησης: εκτεταμένη διαφθορά που αγγίζει και στενούς συνεργάτες του Προέδρου, εγκληματικότητα που σπάει παγκόσμια ρεκόρ, σοβαρά προβλήματα στην οικονομία που θα επιδεινωθούν, αν οι τιμές στο πετρέλαιο παραμείνουν χαμηλά. Για να λύσει άλλωστε αυτά τα προβλήματα τους ζήτησε να ψηφίσουν «ναι» στο δημοψήφισμα με το οποίο καταργήθηκε το άρθρο του Συντάγματος που περιόριζε σε δύο τις προεδρικές θητείες. Τους είπε ότι πρέπει να μείνει και μετά το 2012 που τελειώνει η δεύτερη θητεία του, γιατί χρειάζεται ακόμη δέκα χρόνια για να πετύχουν οι αλλαγές του.
Μπορεί να μην πετύχουν και ποτέ. Μπορεί ο «σοσιαλισμός του 21ου αιώνα» που οραματίζεται ο Τσάβες να μη διαφέρει από τους ανεμόμυλους που κυνηγούσε ο Δον Κιχώτης. Αλλά μόνο όταν δει κανείς την απίστευτη φτώχια στη Λατινική Αμερική αλλά και την ελπίδα στα μάτια όλων αυτών που τραγουδούσαν το βράδυ της Κυριακής μπορεί να καταλάβει γιατί οι άνθρωποι εκεί μπορούν να πιστεύουν μόνο σε Δον Κιχώτες.
link

12 σχόλια:

  1. Ο Τσάβες νομίζω ότι στα μάτια κάθε "δυτικού" παρατηρητή δεν είναι αποδεκτός, αλλά μάλλον πρέπει να το προσπεράσουμε αυτό. Ο Κούλογλου έχει δίκιο λέγοντας ότι πρέπει να κοιτάμε μέσα στις συνθήκες ζωής των ανθρώπων της χώρας του.

    Μπορούμε στην Ελλάδα πράγματι να περιμένουμε σωτήρες, Δον Κιχώτες, ή έστω, έναν Ομπάμα; Τώρα τελευταία έχει γίνει της μόδας "ένα νέο 1909" -οραματίζονται το Γουδί του 21ου αιώνα οι εδώ "διανοούμενοι"...

    Κατά την γνώμη μου όχι. Κανένα κόμμα δεν προσφέρει τέτοιες εναλλακτικές.

    Δεν εννοώ σε καμία περίπτωση ότι η λύση βρίσκεται σε εξωκοινοβουλευτικές ομάδες ή κοινούς τραμπούκους που παίρνουν τον νόμο ή την εξουσία στα χέρια τους. Η θέση των τελευταίων είναι στην φυλακή. Η λύση βρίσκεται σε μας. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι αυτό το πελατειακό σύστημα εξυπηρέτησης που υπηρετούμε σε συνδιασμό με τους πολιτικούς που ψηφίζουμε κατ' επανάληψη δεν πάει άλλο. Πολύ απλά, κινδυνεύουμε να φαλιρήσουμε ομαδικώς.

    Πρέπει πρώτα να το καταλάβουμε πλήρως αυτό και μετά να αναδείξουμε 2-3 ανθρώπους που να μπορούν να κάνουν μερικά στοιχειώδη πράγματα. Όχι σωτήρες, μεσσίες, απλά τα βασικά -για να είμαστε λίγο ρεαλιστές.

    Αντ' αυτού, έχουμε τους γνωστούς καραγκιοζοπαίχτες. Δες την """αριστερά""" έχει ένα 8% το ΚΚΕ, έφτασε μέχρι το 18% ο σύριζα κάποια στιγμή -26% συνολικά δηλαδή, ένα εκπληκτικό ποσοστό- και αντί να κατεβάσουν μία αξιόπιστη πολιτική και οικονομική πρόταση, να προσλάβουν έστω έναν οικονομικό αναλυτή και μερικούς διπλωμάτες, να βάλουν έναν φοιτητή έστω που να ξεγεύγει από τα ηλίθια κομματικά τους κλισέ να μιλήσει για 2-3 αναγκαία πράγματα που πρέπει και μπορεί να κάνει μία αριστερή κυβέρνηση στην Ελλάδα, τι έκαναν; Αναμάσησαν τις γμωστές βλακείες περί καπιταλισμού, παγκοσμοιοποίησης, να φύγουμε από το ΝΑΤΟ κτλ. κτλ.

    Και φυσικά ο κόσμος απεχώρησε με ελαφρά πηδηματάκια. Οι άνθρωποι είναι εκτός τόπου και χρόνου.

    Μέχρι να σταματήσουμε να βγάζουμε "αριστερούς" από 15μελή και καταλήψεις ή "δεξιούς" και "κεντρώους" από συνδικαλιστικά τσιφλίκια, κουμπαριές και μεταθέσεις στον στρατό, τίποτα δεν θα αλλάξει.

    Εμείς είμαστε το πρόβλημα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Υ.Γ: Συγνώμη για τα ορθογραφικά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πολύ ενδιαφέρον - και δέχομαι αυτά που λέει ο Στέλιος. ΠΑΡ' ΟΛΑ ΑΥΤΑ, θεωρώ οτι ο δημοκράτης δεν νομιμοποιείται αν δεν ακολουθεί πιστά τα συμβίβαστα της δημοκρατίας. Ακόμα κι αν είναι "απαραίτητος" (τα νεκροταφεία είναι γεμάτα "αναντικατάστατους") , πρέπει να βρεί το διάδοχο που θα τα κάνει - κι όχι να τραβάει "λάστιχο" τη θητεία του, διότι (δυστυχώς) το ίδιο κάνει και ο δημοφιλέστατος και λαοπρόβλητος (ακροδεξιός όμως) Πούτιν...

    Υ.Γ. Αγαπητέ inverted_a, μια παρατήρηση μόνο: Αυτό το 18% ήταν "πλαστό", επρόκειτο κυρίως για τους απογοητευμένους "Βενιζελικούς" και άλλους ΠΑΣΟΚους... Σιγά μην έγινε το 1/4 των Ελλήνων αμιγώς αριστερό ξαφνικά (βέβαια υπό μια οπτική πολλοί από αυτούς που ψηφίζουν ΠΑΣΟΚ είναι πολύ πιο προοδευτικοί και αριστεροί από αυτούς που ψηφίζουν ΚΚΕ ή Ανανεωτικό Ρεύμα)...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Πάντα θαυμάζω την αισθητική του blog σας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Σίγουρα, μην ξεχνάμε εξάλλου το ποιος βγαίνει "καταλληλότερος" στις ίδιες μετρήσεις! Εκείνο που θέλω να πω είναι ότι υπάρχει ένα κομμάτι του κόσμου, σεβαστό κομμάτι (δεν ξέρω αν είναι 15 ή 25 %), το οποιο θα ήταν πρόθυμο να υποστηρίξει μία καινούργια πρόταση, μακριά από τον γνωστό διπολισμό, αλλά δεν βλέπει πουθενά μια σαφή διατύπωσή της.

    Θέλω επιτέλους να ακούσω μια λύση διακυβέρνησης του τόπου, όχι αντίδρασης και "αντίστασης" όπως είναι και το σύνθημα ενός εκ των 2 αριστερών κομμάτων. Ο Αλαβάνος, σε ανύποπτο χρόνο, είχε εντοπίσει το πρόβλημα της αριστεράς στην Ελλάδα και είχε δηλώσει σιγανόφωνα: "Δεν είμαστε έτοιμοι για διψήφια ποσοστά"...

    ή, όπως είπε και μία ακροάτρια της "ελληνοφρένειας" προ ημερών: "ας το πάρει χαμπάρι ο Τσίπρας: δεν συμπεριφέρεται σαν κόμμα, αλλά σαν μαγαζάκι των εξαρχείων".

    Μπορεί να έχουν τις καλύτερες των προθέσεων, αλλά είναι γνωστό που καταλήγουν οι καλές προθέσεις. Θέλουμε μια υλοποιήσιμη εναλλακτική πρόταση και όχι έναν εύκολο, στείρα αρνητικό και μηδενιστικό αριστερό λόγο του 19ου αιώνα.

    Και δεν θα τον έχουμε, γιατί δεν έχουμε μηχανισμούς που να αναδεικνύουν τέτοιους ανθρώπους. Έχουμε σωματεία, φοιτητικούς συλλόγους, οπαδικά συνέδρεια, ξύλινα λογύδρια και φαντασιακές κοινότητες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. "Μπορεί ο «σοσιαλισμός του 21ου αιώνα» που οραματίζεται ο Τσάβες να μη διαφέρει από τους ανεμόμυλους που κυνηγούσε ο Δον Κιχώτης."

    προσβλητικη παρομοιωση. Ο σοσιαλισμος του 21ου αιωνα του Τσαβεθ δεν διαφερει καθολου απο το ληστρικο οραμα του μεσου τριτοκοσμικου δικτατορισκου.

    ΥΓ παρεπιμπτοντως μπαρριο (μπαρριος ειναι ο πληθυντικος) σημαινει απλα γειτονια, οχι τενεκεδουπολη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. κατα τη γνωμη μου αυτο που εχει σημασια ειναι να βαζουμε εφικτους μικρους στοχους καθε φορα. ετσι, τωρα στην ελλαδα του 2009, μια μη αυτοδυναμη κυβερνηση ειναι ο πρωτος στοχος. μολις επιτευχθει, βλεπουμε.

    κ Δουκα (ή μηπως προκοπη;) συμφωνω απολυτα σε αυτο που λετε, αλλα οπως σημειωσα και στο ποστ ειναι μια μεγαλη συζητηση..

    προσωπικα βρισκω ενδιαφερον το γεγονος οτι μια κυβερνηση εχει τοσο φιλολαικη πολιτικη (σε ορισμενα θεματα). προφανως και δεν πιστευω οτι αυτο που πρεπει να κανουμε ειναι να ψαχνουμε για τσαβες στη χωρα μας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Θα μου επιτρέψετε να διαφωνήσω με τη διαπίστωση του κ Δούκα ότι τα διψήφια ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ πριν απο καιρό προέρχονταν από δυσαρεστημένους Βενιζελικούς και άλλους Πασόκους...
    Αυτό που έκανε ο "cool Αλέξης" ήταν να δώσει μια πνοή από showbiz στο πολιτικό γίγνεσθαι της ελληνικής,σοβαροφανούς πολιτικής σκηνής.
    Και ψάρωσαν όλοι αυτοί που έψαχναν να βρούν μια εναλλακτική (alternative ελληνιστί)πρόταση στην ελληνική πολιτική σκηνή.Για λίγο όμως.
    Ύστερα ήρθαν οι μέλισσες... και όλοι όσοι αναζητούσαν απεγνωσμένα κάτι διαφορετικό ακολούθησαν τη γνωστή συνταγή του δικομματισμού.Είναι αλήθεια, ότι στις μέρες μας είναι δύσκολο να βρεθεί ουσιαστική, ρεαλιστική, εναλλακτική πρόταση...
    Επίσης είναι ιδιαίτερα επικύνδυνο να θεωρούμε τον Τσάβες αριστερό (έτσι το κατάλαβα) και τις πράξεις του παράδειγμα προς μίμηση για αριστερή πολιτική.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. με τη σειρα μου εγω να διαφωνησω με τον ολυμπιο. μπορει για ενα μικρο ποσοστο οσων δηλωναν τοτε ψηφοφοροι του συριζα αυτο να ισχυε, αλλα η πλειοψηφια ηταν νομιζω δυσαρεστημενοι πασοκοι.

    τωρα σχετικα με τσαβες, ο ιδιος δηλωνει αριστερος και θεωρειται αριστερος. καποιες απο τις πραξεις του ειναι θετικες για το λαο, δε χρειαζεται ομως να της μιμηθουμε. αλλα να δουμε οτι περα απο τη διαφθορα και τα συμφεροντα του δικομματισμου, σε αλλα σημεια του πλανητη εφαρμοζονται σωστοτερες πολιτικες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Επιμένω ότι δεν μπορείς να χαρακτηρίζεις Πασόκους -και δη Βενιζελικούς- όλους αυτούς που από την αρχή της μεταπολίτευσης, μέχρι και σήμερα ήταν θιασώτες της λογικής: "μεταξύ δύο κακών (ΠΑΣΟΚ-ΝΔ), επιλέγω το λιγότερο κακό" και τελικά ψήφιζαν ΠΑΣΟΚ...
    Τους θεωρώ αριστερούς που "ανδρώθηκαν πολιτικά" με τον δικομματισμό, διότι δεν μπορεί οι κεντρώοι του Βενιζέλου, πρώην εκσυγχρονιστές, να απαρνήθηκαν τον αριστερό Παπανδρέου ακι να μετακινήθηκαν στον αριστερότερο ΣΥΡΙΖΑ...
    Όσο για τον Τσάβες και το οτι θεωρείται αριστερός, να σας θυμίσω ότι και ο Χίτλερ ήταν σοσιαλιστής και ο Στάλιν ακόμη περισσότερο...επιστημονικός...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. οκ, εγω λεω πασοκους τους ψηφοφορους του πασοκ ενω εσυ αυτους που ειναι συνειδητα και ιδεολογικα συμφωνοι με το κινημα (ειδες; δεν ειπα κομμα!).

    ποτατο, ποτειτο μαι φρεντ! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή