29 Μαρτίου 2009

pj harvey and john parish | a woman a man walked by (island)

εάν κάποιος με ρωτούσε πρίν από δύο χρόνια πόσες πιθανότητες δίνω στο ενδεχόμενο να ακούω δίσκους της pj και να ενθουσιάζομαι, θα απαντούσα ότι αυτές τείνουν στο μηδέν. βλέπετε, στη δεκαετία του 90 ήμουν σχετικά μικρός για να παρακολουθήσω την πορεία της. ποτέ δε συμπάθησα τη μουσική της γιατί με μπέρδευε, ήταν πανκ, ήταν ροκ, ήταν γκαράζ; τι ήταν τέλος πάντων; όλα αυτά ανατράπηκαν πρόπερσι με το εξαιρετικό white chalk και φαίνεται ότι φέτος με το a woman a man walked by (ωραίος τίτλος) το σερί συνεχίζεται (με τον john parish μάλιστα πάλι στο πλάι της). η pj παίζει στο γήπεδο που σε λίγα χρόνια θα παίζεται ξανά το παιχνίδι, στη δημιουργία τραγουδιών. τα κομμάτια του νέου δίσκου φαίνονται πολύ δυνατά, η polly άκουσε όπερα και κλασσική μουσική και το αποτέλεσμα είναι αριστουργηματικό, δείτε για παράδειγμα το april (προσέξτε παρακαλώ τι κάνει μετά το 2,47). στη λίστα με τις δισκάρες της χρονιάς..

2 σχόλια:

  1. Είναι όντως δισκάρα ,αλλά γιατί τέτοια περιφρόνηση για μια καλλιτέχνιδα με όλη τη σημασία της λέξεως .Και πρέπει κάποιος να είναι ένα πράγμα και όχι όλα αυτά που τον χαρακτηρίζουν μαζί Δεν π΄ρεπι να αναζητά και να πειραματίζεται ... Ο Νικ Κέιβ ας πούμε ,τι είναι για σένα ?Πανκ ,ροκ γκαράζ ?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. καταρχάς, εκφράζω προσωπική άποψη. δεν την κατηγόρησα για αυτό, είπα ότι εμένα με μπέρδευε. και ναι, με μπέρδευε με την κακή έννοια, περισσότερο το θεωρούσα έλλειψη σαφούς στίγματος, παρά διάθεση για πειραματισμό. αυτή τη διάθεση θεωρώ ότι δείχνει στους τελευταίους δίσκους της και για αυτό μου αρέσουν. τώρα για τον κειβ, μιλάς με ένα άτομο που δεν συμπαθεί ιδιαίτερα το νικολάκη.
    cheers!

    ΑπάντησηΔιαγραφή