στις μέρες μας που η πληροφορία μεταφέρεται αστραπιαία (sic!) έχω διαπιστώσει το εξής παράδοξο, ακούω ένα δίσκο που μου αρέσει αλλά με τις δεκάδες καθημερινές αφίξεις ξεχνάω να τον ακούσω ξανά και τελικά τον ξεχνάω. μία τέτοια περίπτωση είναι το πρώτο άλμπουμ της πακιστανοαγγλίδας natasha khan το οποίο θεωρώ πως αδίκησα. φέτος όμως είναι η χρονιά της, ο δεύτερος δίσκος της στην astralwerks παίρνει καλές κριτικές και είναι σίγουρο ότι αυτή τη φορά δε θα περάσει απαρατήρητος. θα έλεγα ότι η μουσική της είναι ποπ. η natasha παίζει μπάλα στο μουσικό γήπεδο της τραγουδοποιίας στο οποίο γήπεδο περιμένουμε να δούμε μεγάλη μπάλα τα επόμενα χρόνια. πρωτίστως μελωδίες και τραγούδια με ταυτότητα και ιδέες τα οποία στηρίζει -αλλά δεν καπελώνει- η παραγωγή (πες το και yeasayer ρε καίσαρη). σαν αποτέλεσμα, υπάρχουν κάμποσα ενδιαφέροντα κομμάτια όπως το two planets που φέρνει στο μυαλό bjork, το travelling woman που θυμίζει cat power, το gospelικό piece of mind , το good love που θα μπορούσε να βρίσκεται σε δίσκο των tresspassers william και το αλά eurythmics siren song. προσθέστε παρακαλώ και μια αίσθηση frou frou που πλανάται συνολικά. κλείνοντας, το two suns είναι ένας πολύ καλός ποπ δίσκος που ο χρόνος θα δείξει αν τελικά θα καταφέρει να αφήσει κάτι παραπάνω από μερικά ωραία τραγούδια.
υγ. είναι και ωραίο γκομενάκι. [σπόντα στα comments του προηγούμενου post!]
υγ2. τόσες γυναίκες ανέφερα, την kate bush την ξέχασα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου