6 Μαΐου 2009

crossing the bridge. the sound of istanbul.




































στην ταινία-ντοκιμαντέρ του 2005 ο τουρκογερμανός φατίχ ακίν επιχειρεί να παρουσιάσει τη σύγχρονη μουσική σκηνή της κωνσταντινούπολης. την εύρεση και ηχογράφηση μουσικών αναλαμβάνει ο alexander hacke των (αντιπαθέστατων) einstürzende neubauten. εκείνος ανακαλύπτει μπάντες που παίζουν ροκ, πανκ και ραπ με απαραίτητη την προυπόθεση να έχουν τουρκικούς στίχους. το αντίθετο από το aproaching of the hour δηλαδή. όσο περνά η ώρα οι μουσικές που παρουσιάζονται στρέφονται περισσότερο στο παρελθόν και την τουρκική παράδοση, φόλκ(λορ), ψυχεδέλεια, κλαρίνα, πανηγύρια, balkan (?!) [έχω την εντύπωση ότι και το περιοδικό wire είχε πρόσφατα κάτι σαν αφιέρωμα στην τουρκική ψυχεδελική φολκ]. οι σύγχρονες ροκ μπάντες μου φάνηκαν τραγικές -σαν τα κίτρινα ποδήλατα, λίγο καλύτερες (βέβαια), τα ανατολίτικα τραγούδια όμως έχουν ενδιαφέρον. παράλληλα, οι μουσικοί που εμφανίζονται στην ταινία μιλούν για την πόλη και σε συνδυασμό με τις εικόνες η istanbul φαίνεται πολύ ωραία, για την ακρίβεια άσχημα/παρακμιακά ωραία. άραγε έτσι να φαίνεται και η αθήνα στους τουρίστες; στη μιάμιση ώρα που διαρκεί το φίλμ παρασύρεσαι σε ένα ταξίδι στο χώρο (τουρκία) και στο χρόνο (παρελθόν). όσο κλισέ είναι η προηγούμενη πρόταση, τόσο ισχύει για το crossing the bridge, the sound of istanbul.

ps. την ταινία την είδα προχθές το βράδυ. χθές το πρωί στη δουλειά άκουσα αυτή την εκπομπή του gilles peterson της οποίας ένα ημίωρο είναι αφιερωμένο στη σκηνή της κωνσταντινούπολης!!!!!
ps2. τα τραγούδια που ακούμε στην ταινία υπάρχουν και στο soundtrack.

14 σχόλια:

  1. Ευκαιρία να ακούσεις και το "The very best of Neil Diamond" των Super furry animals. Επηρεασμένο από την τούρκικη proggressive pοp και ψυχεδέλεια του 70.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. thnx για info. κοίτα να δεις που τελικά η τουρκία έχει τη δύναμη να επηρεάζει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. συμφωνώ σε όλα, πάω συχνά στην Ιστανμπούλ ,από δω που μένω είναι γύρω στις δυόμισι ώρες, μου αρέσει ο φατίχ(αν και είναι λίγο υπερεκτιμημένος, το ίδιο και η τουρκική σύγχρονη σκηνή). Οι παραδοσιακοί και οι λαϊκοί μουσικοί της Τουρκίας,όμως, δεν παίζονται! (πρέπει κάποτε να γράψω κι εγώ ένα ποστ για όλα αυτά...)
    χαίρε φίλε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Την προηγούμενη εβδομάδα έγραψε ο Δανίκας ότι η γείτονος είναι πολύ μπροστά από μας και υπολογίσιμη πολιτισμικά στο εξωτερικό...

    Η προηγούμενη ταινία του Ακίν, το Μαζί Ποτέ, θα μπορούσα να πω ότι είναι εξαιρετική. Την έχω δει 3 φορές. Φοβερός σκηνοθέτης. Εμείς, μετά τις Νύφες, την Πολίτικη Κουζίνα και τον Ελ Γκρέκο περιμένουμε το Άλτερ Έγκο 2.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. μου αρεσαν και οι 3 ταινιες του,ειδικα η τελευταια,δηλαδη "Η ακρη του ουρανου",φιλμογραφει προσωπα και γι'αυτο και μονο αξιζει.
    btw ξερει κανεις που μπορω να βρω τα soundtracks των παραπανω ταινιων;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. το ost του crossing the bridge υπάρχει στο zona musical.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. ένας φίλος που επέστρεψε σήμερα από ιστανμπούλ ήταν κατενθουσιασμένος. και το φοβερό είναι που όταν έλεγαν ότι είναι έλληνες οι τούρκοι ενθουσιάζονταν και τους φιλούσαν!!!! μόνο εμείς τους βλέπουμε εχθρικά;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Και ναι και όχι... Βασικά άλλο Τουρκία και άλλο Κων/πολη. Από 'κεί και πέρα, σε πάρα πολλά μοιάζουμε, σε κάποια διαφέρουμε. Και οι βασικές διαφορές των λαών ήταν πάντοτε οικονομικές (και των πηγών που προκαλούν αυτές τις διαφορές)...

    Σκεφτόμουν με βάση αυτό το ποστ ότι είναι λογικό για έναν ξένο η Τουρκία να παρουσιάζει μεγαλύτερο ενδιαφέρον π.χ. μουσικά γιατί το βλέπει σαν ένα ανατολίτικο στοιχείο, ξένο προς αυτόν, ενώ εμείς σαν μία κακή απομίμηση, χωρίς ιδιαίτερο στυλ. Δηλ. είμαστε κάπου ενδιάμεσα -καταραμένο βαλκανιλίκι- και το παίζουμε ευρωπαίοι χωρίς στυλ και ανατολίτες χωρίς ουσία.

    Δεν λέω ότι αυτό είναι σωστό και στην πραγματικότητα, αλλά είναι λογικό να υποθέσουμε πως οι ξένοι μας βλέπουν έτσι αρκετά συχνά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. thnx milioka. εμένα μου άρεσε ο ράπερ. περισσότερο δε, μου άρεσε η αδερφή του! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. http://urbantropicalia.blogspot.com/2009/02/crossing-bridge-ilhan-ersahin.html

    Όλα τα ποστ crossing the bridge στο Τροπικάλια συνδέονται με αυτόν ακριβώς τον ήχο.
    Όσον αφορά τις ταινίες, ό,τι ψάχνετε πείτε στο urbantropicalia@gmail.com
    Έχω φέρει αρκετές με αγγλικούς υπότιτλους απο Κωνσταντινούπολη.
    Κορυφαία όλων είναι το AYΓΟ (YUMURTA) του Semih Kaplanoglu : http://www.imdb.com/title/tt1021004/ Με ελληνικά κεφάλαια, μια απο τις καλύτερες χρηματοδοτήσεις του Ε.Κ.Κ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Προσθήκη : Και τα δισκάκια υπάρχουν ! Doublemoon records κατά κύριο λόγο. Ό,τι θέλετε πείτε ! O.S.T. Edge of heaven as well

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. doublemoon records-μακάρι να υπήρχε κάτι τέτοιο δτην Ελλάδα, βρίσκονται όλα εκεί, απο ράπ της ασιατικής πλευράς, μέχρι τουρκικό progressive και βαρύ λαικό...
    α! επίσης προτείνω erkin koray(τουρκική glam rock!)
    http://www.youtube.com/watch?v=LP-1vNjEdig&feature=related

    ΑπάντησηΔιαγραφή