"This just might be my masterpiece"Χμ, μην βιάζεσαι και τόσο κύριε υπολοχαγέ. Κάποιος θα μπορούσε να πει πως αυτή είναι η χειρότερη ταινία του Ταραντίνο.
Το καλομαθημένο παιδί του Χόλιγουντ έφτασε τις 7 ολοκληρωμένες ταινίες του. Ένα αριστούργημα στην αρχή, μία καλή συνέχεια, ένα μισοαποτυχημένο βήμα κι από 'κεί και πέρα η διασκέδαση... Το σινεμά του Ταραντίνο είναι εγωπαθές, αυτάρεσκο, υπερφίαλο, χιλιοκατακλεμμένο και συρραμμένο από 10 διαφορετικές μεριές, παιδικό και... απολαυστικό! Κυρίως γιατί ξεκαθάρισε από την αρχή πως είναι γέννημα - θρέμμα της ποπ κουλτούρας και αυτήν θα υπηρετήσει δίχως τύψεις ακαδημαϊσμού. Δεν έχει κανείς αντίρρηση σ' όλα αυτά, ωστόσο καμιά φορά μπορεί να το παρακάνεις ή απλά, να κουράσεις τους θεατές σου. Και οι Άδοξοι Μπάσταρδη (sic) σε σημεία τα κάνουν και τα δύο.
Έχουν όμως και τα λαμπρά τους σημεία: καταρχήν, στους Μπάσταρδους η σινεφίλ λαγνεία του Ταραντίνο βρίσκει την απόλυτη έκφρασή της. Πραγματικά αυτός ο άνθρωπος αγαπάει τον κινηματογράφο---δεν σου αφήνει καμία αμφιβολία περί του αντιθέτου. Έπειτα, η ερμηνεία του Christoph Waltz: λιτή, άνετη, απολαυστική. Σταθερή ερμηνευτική αξία που διατρέχει τις δυόμιση ώρες του φιλμ. Η μεγάλη διάρκεια επιχειρείται να αντισταθμιστεί από την κατάτμηση της πλοκής σε 5 κεφάλαια, (φτηνό) τέχνασμα που ακολουθεί ο Ταραντίνο σε αρκετές ταινίες του (μήπως σε όλες;). Δεν είναι όλα το ίδιο αξιόλογα, έχουν ωστόσο την θέση τους μέσα στην οικονομία της ταινίας. Ξεχωρίζει εύκολα το πρώτο με την επιβλητική είσοδο του Waltz στην ταινία και το τέταρτο, το οποίο όπως πολύ σωστά σχολιάζει ο θυμίζει σε πολύ μεγάλο βαθμό θεατρικό μονόπρακτο".
Συνοψίζοντας θα έλεγα ότι οι Μπάσταρδοι δεν ήταν αποτυχία, ούτε αριστούργημα. Ήταν μία ταινία με καλά και αρνητικά σημεία. Αλλά δεν είναι αυτό το πρόβλημα. Το θέμα είναι ότι έμοιαζε ακριβώς όπως την περίμενε κανείς - κι αυτό νομίζω δεν το ευχόταν ο σκηνοθέτης της. Ή μήπως όχι;
διαβάστε επίσης
Συμφωνώ απόλυτα. Όποτε σχολίασα οτι είναι ίσως η χειρότερή του ταινία (χωρίς αυτό φυσικά να συνεπάγεται οτι είναι κακή) όλοι έσπευσαν να διαφωνήσουν μαζί μου - αν και στα επιχειρήματά μου κανείς δεν διαφώνησε επι της ουσίας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘεωρώ οτι πλην του Waltz οι χαρακτήρες είναι σαφώς πιο αδιάφοροι απο τις άλλες ταινίες του QT - η Εβραία πλήρως κλισέ (και έπρεπε να χωθεί κάπου και ενα γυναικείο revenge story), ο Pitt και οι Bastards του ωραίοι ως κονσεπτ (πως γίνεται να μη λατρέψεις την ιδέα του να κόβεις σκαλπ απο ναζί) αλλά στο background και χωρίς καμία ανάπτυξη, και οι υπόλοιποι χαρακτήρες απλά περνάνε απ' το σενάριο.
Άλλωστε προσπαθώντας να χωρέσει 243541 ιδέες σε μια και μόνη ταινία καταφέρνει θριάμβους (πχ η εναρκτήρια σεκανς και η σκηνή στην υπόγεια ταβερνα) αλλά και αδιάφορα μέρη - καταλήγοντας σε ένα εξαιρετικά άνισο αποτέλεσμα.
Ωστόσο όταν μιλάμε για Ταραντίνο, νομίζω οτι η πιο ουσιαστική παράμετρος για να τον κρίνεις είναι πόσο διασκέδασες την ώρα που έβλεπες την ταινία - κάτι απόλυτα υποκειμενικό.
Damn Right! Μεταξύ άλλων το έχει πει κι ο ίδιος ο Ταραντίνο σε κάποιες δηλώσεις του: "Εγώ δεν είμαι Γούντι Άλλεν, να κάνω ταινίες κάθε χρόνο-εγώ φτιάχνω ταινίες να μπορώ να τις βλέπω με τους φίλους μου και να γελάμε".
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλά τα λέει. Μόνο που τώρα τελευταία τον πετυχαίνεις περισσότερο συχνά κι απ' τον Γούντι Άλλεν.
Κι εγώ θα συμφωνήσω οτι δεν είναι από τις καλύτερες του - χωρίς να θυμάμαι αν τις έχω δει όλες. Και με κούρασε σε ένα από τα κεφάλαια, δεν θυμάμαι ποιό...
ΑπάντησηΔιαγραφήε λοιπόν, δεν ξέρω τι με έχει πιάσει αλλά θέλω να το ξαναδώ! διαβάζω απο δω κι απο κει οτι τη 2η φορά είναι πολύ καλύτερη και είμαι περίεργος! Τώρα βέβαια δεν ξέρω αν είμαι για να ξαναπληρώνω...
ΑπάντησηΔιαγραφήνα πληρώνεις;;;; γιατί;;;;;;;;;;; pirate bay φιλαράκο, κατέβηκε σε μία ώρα! :):):):):):):)
ΑπάντησηΔιαγραφήρε ειναι cam... γι' αυτό :p
ΑπάντησηΔιαγραφήτελευταία φορά που είδα απο cam ήταν πριν κανα μήνα το district 9 (ναι, θύμα του hype, το ξέρω) και η ποιότητα με ξενέρωσε απόλυτα!
ναι ε; δεν την εχω δει ακομα.. μλκ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑς κάνω λοιπόν την διαφορά κι ας προσθέσω ότι εγώ την απόλαυσα όσο έχω απολαύσει το Pulp Fiction και το Reservoir Dogs (κοινώς μπαίνει άνετα στην 3αδα του).
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαγικός κόσμος Ταραντίνο, χωρίς λογική και ρεαλισμό, γεμάτος τρομερές 'μορφές' και απολαυστικούς καλτ μεγάλους διαλόγους. Το θέμα κούρασης φυσικά και είναι υποκειμενικό.
Εξαιρετική η ταινία, με ερμηνείες επιπέδου, και απολαυστικούς διαλόγους σε 4 γλώσσες! Αρκετές σκηνές σου έκοβαν την ανάσα, η αγωνία στο κατακόρυφο, παρά τον ενοχλητικό χαβαλέ των υπανθρώπων που τυχαία βρέθηκαν να παρακολουθούν Tarantino στην αίθουσα του Village Park (θα μου πείτε, τα θελες και τα παθες...)
ΑπάντησηΔιαγραφή