
-Θέλω να μου υποσχεθείς ότι θα είσαι πάντα τόσο γενναία -πως όταν εκμεταλλευτές μεταμφιεσμένοι σε δημοσίους υπαλλήλους σου προσφέρουν προστασία από παραφουσκωμένους κινδύνους, θα τους γυρίσεις την πλάτη και θα φύγεις χοροπηδώντας. Υποσχέσου μου ότι δεν θα φοβάσαι τα ταξίδια, τους ανθρώπους που είναι διαφορετικοί από σένα, τις αράχνες, τις νυχτερίδες, τους παλικαράδες, τους οδοντίατρους, τους δικηγόρους, τις πιέσεις των φίλων σου, το κακό γούστο, την κοινωνική αποδοκιμασία, την ανασφάλεια, τα Ξωτικά της Ζάχαρης... ;
-Γιατί τα Ξωτικά της Ζάχαρης;
-Δεν έχει σημασία. Ότι δεν θα τρέμεις μπροστά σε γέρους με τίτλους και προπαντός ότι δεν θα φοβηθείς ποτέ ν' αγαπήσεις, ούτε καν όταν υπάρχει πιθανότητα να μη σου ανταποδώσουν την αγάπη σου.
-Γιατί τα Ξωτικά της Ζάχαρης;
-Δεν έχει σημασία. Ότι δεν θα τρέμεις μπροστά σε γέρους με τίτλους και προπαντός ότι δεν θα φοβηθείς ποτέ ν' αγαπήσεις, ούτε καν όταν υπάρχει πιθανότητα να μη σου ανταποδώσουν την αγάπη σου.
# σου ανοίγει την όρεξη για μία παγωμένη Duvel...
Αγαπημένος συγγραφέας! Το ρούφηξα μονοκοπανιάς!
ΑπάντησηΔιαγραφή