27 Φεβρουαρίου 2010

2 από τα λάθη του lost

Και η έκτη χρονιά ξεκίνησε βαρετά και παραπλανητικά. Όλα δείχνουν πως σε όλο τον κύκλο τα δύο στρατόπεδα θα συγκεντρώνουν δυνάμεις και στο φινάλε θα γίνει χαλασμός. Τα τελευταία 3-4 επεισόδια δηλαδή φέτος θα σπάσουν κάθε ρεκόρ σε τηλεθέαση, ακροαματικότητα, torrent downloads και twitterίσματα παγκοσμίως. Αλλά...

Αλλά, αλλά, αλλά. Ας κάνουμε λίγο τον δικηγόρο του διαβόλου στην αγαπημένη μας σειρά: το τελευταίο επεισόδιο επιβεβαίωσε και υπενθύμισε 2 (από τις πολλές, ενδεχομένως) αδυναμίες του Lost. Τα λέει μια χαρά ο φίλτατος Patrick που τον διαβάζω χρόνια:
Let me start off with the alt-verse story, which once again doesn't work for me. Based on the three off island stories, which notably echo season one in their character focus, the alt-verse seems to be running a scenario in which all the characters get a happy ending, overcome the issues that plagued them in their original flashbacks and find happiness. In fact, you could connect these season six stories to the first three years' flashbacks and make a nice little story about people who have a lot of troubles and then resolve those issues and find some happiness.
The problem is the existence of the flashbacks in the first place was the series' greatest flaw, and revisiting that structure, and those issues, is an equally disastrous decision. The problem with the flashbacks previously was that they did not work as character development, they were pop psychology attempts to explain behavior that either commented on the on island action in a clumsy, overly obvious way or felt totally disconnected from the on island action and just took up ten minutes of screentime that could be better spent.
WTF should I care για τα flashbacks και τις παράλληλες ιστορίες όταν καίγομαι να μάθω τι γίνεται στι νησί;;; Αυτή είναι η μεγαλύτερη πατάτα της σειράς που δεν λειτούργησε σχεδόν ποτέ ικανοποιητικά. Απλά γέμιζε (κι αλίμονο, γεμίζει ακόμη!) τον τηλεοπτικό χρόνο (και μαζί μ' αυτόν δυστυχώς και τον δικό μας). Δεν θέλω να βλέπω 223 περιστατικά από τις πιθανές ζωές των χαρακτήρων (που έτσι κι αλλιώς δεν μου λένε κάτι το διαφορετικό γι' αυτούς), θέλω να προχωράει το άτιμο το storytelling.

Η δεύτερη φούσκα που είχε το τελευταίο επεισόδιο (αλλά και γενικότερα οι τελευταίοι κύκλοι) δεν είναι άλλη από την σχέση Clair - Kate - Aaron. We don't give a fuck about Clair and Aaron! Δεν μας νοιάζει λέμε. Αδιάφοροι χαρακτήρες (ειδικά αυτός της Clair καθόλου ανεπτυγμένος), ασθενέστατοι δεσμοί, μετά βίας τους θυμόμαστε τον περισσότερο καιρό, κυρίως γιατί έχουμε την υποψία πως θα παίξουν κάποιο ρόλο μετά από 17 σεζόν. Και πάνω απ' όλα: κανείς μα κανείς δεν κατάλαβε τη κόλλημα έχει πάθει η Kate με την Clair και πήρε δικό της τον μικρό, γύρισε να την βρει κτλ. κτλ. Τπτ. Εννοώ κενό, blank. Ούτε τηλεθεάτρια απογευματινών σειρών του Mega δεν μπορεί να καταλάβει γιατί έχει κολλήσει μαζί της.

Άντε να πάρει μπροστά ο Jack να συγκρουστεί με τον Fake Locke / Nemesis / Man in Black / Smoke Monster να φθαριστηθούμε λίγο μετά από τόσες σεζόν ξηρασίας.

12 σχόλια:

  1. inverted, επειδή ξέρω (μέσα απ' τα γραπτά σου) κάποια πράγματα για το γούστο σου και για τα ενδιαφέροντά σου, με όλο το σεβασμό θα μου επιτρέψεις να σημειώσω πως μου φαίνεται πως ασχολείσαι υπερβολικά με το Lost. Όλοι το γουστάραμε πολύ ανα στιγμές, αλλά πλέον πιο flat πεθαίνει. Μακάρι να φάω τη γλώσσα μου, αλλά αν θες να δεις (μπορεί και να το έχεις ήδη κάνει βέβαια) κάποια απ' τα αριστουργήματα που έχουν γυριστεί για την TV δες Wire, Deadwood, Shield ακόμα και Sopranos ή Arrested Development!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Green, μ' έχεις υπερεκτιμήσει :)

    Είμαι σίγουρος πως υπάρχουν πολύ καλύτερες σειρές, αλλά για όλα φταίνε ο oksi και η filmlover που με κόλλησαν με την συγκεκριμένη. Ακόμη περισσότερο, αποφεύγω να βλέπω οποιαδήποτε σειρά λόγω χρόνου: γιατί να δει κάποιος 6 σεζόν μίας καλογυρισμένης έστω τηλεοπτικής παραραγής, όταν στο ίδιο διάστημα μπορεί να παρακολουθήσει όλες τις ταινίες του Χίτσκοκ και του Μπουνιουέλ (2 φορές);

    Μ' άλλα λόγια, το Lost δεν είναι μεγάλη σειρά, είναι μεγάλο κόλλημα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. βασικά ο λόγος που έκανα αυτό το σχόλιο είναι γιατί ήμουν σίγουρος οτι είχες τέτοια αντίληψη (όπως κι εγω παλιότερα) για τις σειρές. Μην τις συγκρίνεις με ταινίες, εχουν άλλη φιλοσοφία. Σκέψου ας πούμε πόσο καταπληκτική ανάπτυξη χαρακτήρων μπορεί να γίνει αν δεν έχεις 1.5 ώρα (χρόνος ταινίας) αλλά, έστω και μια σεζόν! Κλασσικότερο παράδειγμα αυτού το Shield. Αντίστοιχα, πως μπορείς να χτίσεις ενα σύμπαν, ένα πολύπλοκο σενάριο, ή να αναλύσεις τις κοινωνικές δομές, απο τα ναρκωτικά, μέχρι την πολιτική, τη δημοσιογραφία, τα συνδικάτα και το εκπαιδευτικό σύστημα. Το Wire τα έκανε αυτά και δεν θα σταματήσω να επιμένω οτι πρέπει να το δούν όλοι οι σκεπτόμενοι άνθρωποι :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ακούγεται τόσο ωραίο, που δεν σου κάνει εντύπωση γιατί πολλοί παρασύρονται και τα κάνουν μαντάρα :)

    Είναι απλά θέμα χρόνου. Μόλις δω και ξαναδώ όλες αυτές τις ταινίες που θέλω (το κακό είναι πως τις αγαπημένες μου τις βλέπω 5 και 10 φορές), τότε θα ασχοληθώ περισσότερο με τις σειρές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. πάντως ινβέρτιντ, θα έπρεπε να χαίρεσαι που μας πετάνε την κλερ από τωρα και ξεμπλέκουμε, έτσι ώστε μετά να αρχίσει σιγά σιγά ο πανικός... ούτως ή άλλως, έπρεπε να μας την δείξουν, για να εξηγήσουν τι παίζει με τον κρίστιαν και όλα αυτά.

    πάντως εγώ την απολαμβάνω την σεζόν μέχρι τώρα. αν εξαιρέσω το 3 που ήταν πιπάρα, κατα τάλλα είναι μια χαρά. :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Fake Locke / Nemesis / Man in Black / Smoke Monster / διαβολος.. συμπληρωνω και

    επιμενω στο κολλημα μου οτι βλεπουμε την τριπλετα θεο-ανθρωπο-διαβολο και μαλιστα απο την χριστιανικη εντελως σκοπια..

    στο τελευταιο ειδικα η ατακα του θεου/γιουνοου στον χιουγκο κατω απο τον φαρο για τους τυπους που τους αρκει ενα κλικ για να τον ακολουθησουν και αλλους που χρειαζονται χρονιες εσωτερικες διαμαχες και 117 θαυματα για να το κανουν με εχει πεισει για αυτο που γραφω απο πανω με τα χιλια.. οπως επισης και οι ατακες του εξωαποδω για ελευθερια, μαχη με τη θεωση=αντικαταστατες που στην ουσια ειναι ενα τιποτα κλπ..

    συμφωνω οτι ακομα και στο 5ο επεισοδιο της φαιναλ σεζον μας απαντανε με πολυ ηδη απαντημενες ερωτοαπαντησεις.. αλλα το κολλημα ειναι σε αυτο ακριβως. σε κανει να μη θες απαντησεις. να θες κι αλλες ερωτησεις. για παντα. παντα. ντα. α. α μεχρι την αιωνιοτητα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. πωπω ναρίτα ποσο σωστό είναι αυτό, χαχα. όσες πιό πολλές ερωτήσεις, τόσο πιό καβλερά γίνονται τα πράγματα. τελικά είναι τόσο απλό, όντως.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Δωστε κι αλλα ερωτηματα στο λαο!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Υπάρχει και η παλιά θεωρία που θέλει όλο το νησί να είναι ένα πουργατόριο ανάμεσα στην κόλαση και τον παράδεισο, στο οποίο οι ψυχές ταλαιπωρούνται μέχρι να πάνε στον τελικό τους προορισμό. Και αυτό έχει αρχικά διαψευστεί από τους δημιουργούς της σειράς, αλλά ποτέ δεν ξέρεις... Πάντως μία τόσο Δαντική προσέγγιση δεν μας κάλυπτε πιστεύω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. ασε ρε που σε κολλησα εγω. εσυ με κολλησες με τη μαλακια που την εχετε κανει επιστημη.

    wire ρε επειδη το λεει ο γκριν. ξεκιναω απο σημερα.

    (αυτο δεν εχει hip hop μεσα;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. (ποσο γελοιος, ψηθηκα επειδη ειπε οτι πρεπει να τη δουν ολοι οι σκεπτομενοι!!!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. χαχαχα διαφημιστής έπρεπε να γίνω χαχαχα!!
    (ναι oksi, ΠΟΛΥ hip-hop :) )

    ΑπάντησηΔιαγραφή