wooden shjips @ an

από τους wooden shjips έχω ακούσει μόνο το περσινό dos, ωστόσο πρίν τη συναυλία είχα την αίσθηση ότι ήξερα τι περίπου θα δώ. και ναί διάολε, ήξερα. σκεφτείτε ένα τραγούδι που ξεκινάει με κιθάρες, μπάινουν μπάσο και τύμπανα και τέλος το πληκτροειδές όργανο που ακουγόταν σαν organ και δεν ξέρω τι ακριβώς είναι. όλα αυτά στα κόκκινα και από πάνω μία φωνή που απλώνεται σαν echo χωρίς φυσικά να καταλαβαίνεις τι λέει. πολλαπλασιάστε τώρα αυτό το τραγούδι επί 15 και έχετε το χθεσινό σετ των wooden shjips. σαν ένας μη φαν και όχι ιδιαίτερα εκπαιδευμένος στο μουσικό τους ιδίωμα, κουράστηκα αφάνταστα. οι συνάδελφοι bloggers που συζητήσαμε μετά υποστήριξαν ότι ήταν φοβεροί και ότι η επανάληψη είναι ίδιον του kraut. σεβαστή η άποψή τους, αλλά φίλοι από λάρισσα και θεσσαλονίκη εάν δεν είστε εξοικειωμένοι, σκεφτείτε το καλά πριν ξεκινήσετε για τη συναυλία.

υγ. έχει πολύ ενδιαφέρον να κάνεις συζητήσεις (σχετικά με τη μουσική). τώρα που το σκέφτομαι, έχει πλάκα που με αυτόν τον κύριο και αυτόν τον κύριο κάναμε χθές κουβέντα για την "αντικειμενικά"
καλή μουσική και κατά πόσο το background του ακροατή τον οδηγεί σε διαφορετική κρίση. και να που έγινε και με τους wooden shjips αυτό. τελικά, πρέπει να είναι κάποιος "μουσικά εκπαιδευμένος"
για να καταλάβει τη μουσική ή ένα καλό τραγούδι έχει τη δύναμη να περνάει σε όλους τους ακροατές;