12 Δεκεμβρίου 2010

9 / The Boy / Κουστουμάκι

γιατί είναι ο πιο σημαντικός δημιουργός μετά τον Θανάση Παπακωνσταντίνου / γιατί είναι ναρκισσιστικό και μεγαλομανές / γιατί δεν προσπαθεί να κάνει διεθνή καριέρα, προσπαθεί να μιλήσει για την πάρτη του

2010playlist
Κουστουμάκι / Νήμα / Τσεκούρι

5 σχόλια:

  1. το "Νήμα" είναι ίσως το πιο λυπημένο τραγούδι που έχω ακούσει εδώ και χρόνια// ακόμη μ' ανατριχιάζει

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. μ' αρέσει και η Δαγκωματιά! ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πάντως είναι ασφυκτικός δίσκος.
    Σα να βλέπεις το Σπιρτόκουτο (κάπως... με λιγότερες φωνές αλλά περισσότερη θλίψη).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Απ'το συγκεκριμένο δίσκο έχω ακούσει μόνο τη Δαγκωματιά που θεωρώ άριστο κομμάτι, το Είμαι Αυτός που αρχικά με εντυπωσίασε πολύ αλλά το ξεπέρασα σύντομα και αυτό που λέει "που είναι η αγάπη όταν ήμουνα μικρός" που μου προκαλεί ανάμικτα συναισθήματα.
    Αδιαμφισβήτητα ο Βοy είναι μεγάλο ταλέντο αλλά εγώ προσωπικά, πλέον δεν μπορώ να τον ακούω και πολύ γιατί όλη αυτή την ένταση που μου δημιουργούν οι συναυλίες του δεν την μπορώ.
    Από μια άποψη, κάθε έργο τέχνης που δεν οδηγεί στην κάθαρση είναι έργο ανολοκλήρωτο και νιώθω ότι στην εποχή που ζούμε το να κάτσω να δω μια ταινία σαν το Σπιρτόκουτο είναι σα να διψάω και να χώσω στο στόμα μου μια σαρδέλα.
    Κατάλαβες? Μπορεί να είναι τελείως μη καλλιτεχνίστικο σκεπτικό αυτό που θα εκφράσω τώρα αλλά για κάποιους , το οικογενειακό περιβάλλον που μεγαλώσανε ήταν αυτό ακριβώς του Σπιρτόκουτου και είναι φυσικώς αδύνατον έστω και να προσπαθήσουν να εκτιμήσουν την οποιαδήποτε καλλιτεχνική αξία σε ένα τέτοιο έργο. Προτιμώ 100 φορές να πάω ν'ακούσω το Θανάση και να κλαίω σχεδόν συνεχόμενα επί 3 ώρες - αυτό το ευχαριστιέμαι μα την Παναγία. Το αγαπημένο μου πράγμα είναι βασικά.


    Πετράν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Καταλαβαίνω απόλυτα αυτό που λες. Βρισκόμουν στην ίδια κατάσταση για κάποια χρόνια και δεν άντεχα για παράδειγμα να δω ταινία δίχως κάθαρση όπως λες στο σινεμά. Ένιωθα πως θα μείνω για πάντα στην σκοτεινή αίθουσα. Τώρα διαισθάνομαι πως όλα έχουν την θέση τους, ακόμα κι αν δεν μπορείς να ασχοληθείς μαζί τους αυτή τη στιγμή. Ίσως λίγο αργότερα, ίσως με δίχτυ ασφαλείας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή