4 Μαρτίου 2009

3 κόμματα.




1. Και γιατί να τον απασχολήσει; Εκλογική πελατεία ψάχνει, όχι να αλλάξει την Ελλάδα, πόσο δε τη νεολαία της. Μα, θα μου πείτε, η Αριστερά δεν έχει πολιτική της φιλοδοξία και τη βελτίωση της ποιότητας ζωής μας, δεν θέλει να αλλάξει τα κακώς κείμενα, να καταπολεμήσει το πολιτιστικό μας έλλειμμα ως λαού; Να μας ανοίξει νέους ορίζοντες βρε αδερφέ; [memoryland]

2. Αυτό το κόμμα λοιπόν, που κάποτε συγκέντρωνε τον “ανθό του εληνικού λαού”, κατάντησε εκεί που βρίσκεται σήμερα – συνώνυμο της πολιτικής αρτηριοσκλήρωσης, να συμμαχεί υπογείως με τη Δεξιά για να ωφεληθεί εκλογικά από την πελατεία του ΠΑΣΟΚ (είναι ζήτημα αν μέσα στα τελευταία 5 χρόνια έχω εκφωνήσει 5 ανακοινώσεις του ΚΚΕ που επιτίθενται μόνο στην κυβέρνηση και όχι και στα δύο κόμματα) και να εκφράζει ότι πιο συντηρητικό υπάρχει (οι κομμουνιστές βέβαια πάντα είχαν μια ισχυρή δόση προσωπικού συντηρητισμού, πρώτον διότι αποτελούνταν από “πλατιές λαϊκές μάζες” και δεύτερον διότι έπρεπε να είναι ηθικά “τύπος και υπογραμμός”, εφόσον κατηγορούνταν ως “μιάσματα της κοινωνίας”). [you painted smile]

3. Και κάτι τελευταίο. Ξαναμπαίνουν στο γήπεδο οι εφεδρείες με την καμένη σημαία των αστικών φιλελεύθερων μεταρρυθμίσεων. Τα τρία πι λέει ο Στέφανος Μάνος, πολιτισμός, παιδεία, περιβάλλον, θα είναι στην πρώτη γραμμή του κόμματος που ιδρύει. Κουβέντα για τα καυτά δέλτα: δουλειά, δικαιώματα, δημοκρατία. Αυτά είναι για το λαό, είναι εναντίον της τάξης. [ποίηση στη σκάλα]

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου