Shortnotes of the Week (9/52*)

Νίκος Χατζηκυριάκος Γκίκας (1906 - 1994)
O ουρανός, 1966
Λάδι σε μουσαμά, 200 x 230 cm
Δωρεά του καλλιτέχνη, Αρ. έργου: Π.7335

• Πήγα το Σάββατο το πρωί μία βόλτα από την Εθνική Πινακοθήκη και ξετρελάθηκα με τον Ουρανό του Γκίκα... Απλά μαγεία. ( btw, τι δημοσιοϋπαλληλικό ωράριο είναι αυτό, μόνο πρωινά καθημερινές και νωρίς το πρωί τα Σ/Κ; πώς να πάει ένας χριστιανός (έστω) να ξεστραβωθεί; να μη μιλήσω για τους βαριεστημένους υπαλλήλους, για την έλλειψη χώρου να εκτεθούν όλοι οι πίνακες -αρκετοί είναι στην αποθήκη και βγαίνουν εναλλάξ- για τις πανάκριβες τιμές στα βιβλία που πωλούνται, για την σκόνη(!) που υπήρχε στο μικρό βιβλιοπωλείο... έλεος. )
• "Το λάθος αυτής της μικρής ταινίας, που έχει την ατυχία να βραβεύεται σαν καλύτερη ταινία της χρονιάς, είναι που προσπαθεί να ενσωματώσει το δένδρο μιας ρομαντικής αγάπης στο δάσος μιας θεοφιλοσοφίας που θέλει (και μια χαρά κάνει) το πεπρωμένο φυγείν αδύνατο. Ξεχνώντας, δυστυχώς, πως και το δάσος ανήκει σ’ έναν πλανήτη που καθόλου την θεοφιλοσοφία δεν επικροτεί, αλλά την αμπελοφιλοσοφία του Millionaire (παιχνιδιού και ταινίας) υποθάλπει. Στο πλαίσιο μιας μικρής φθηνής ταινίας των ενοχικών μεγαλοβρετανών στο προτεκτοράτο της ξεφτίλας, χεστήκαμε. Σε κείνο της μεγαλοταινίας που σαρώνει κι ως εκ τούτου πουλάει κουλτούρα και πολιτισμικά δέοντα, Huston, we have a problem. Μαύρο." [Το slumdog millionaire στο blog 25thh frame. Διαφωνούμε, αλλά δεν έχει σημασία, είναι ένα από τα καλύτερα Ελληνικά blogs με θεωρητικά κείμενα.]
• Αυτή εδώ η λίστα είναι το χειρότερο πράγμα που μπορείς να στείλεις σε κάποιον που αγαπά το σινεμά. Έχει spoilers για πάρα πολλές ταινίες, από τον Πολίτη Κέιν και την Καζαμπλάνκα ως τους Συνήθεις Υπόπτους και το Twin Peaks. Προχωρήστε με δική σας ευθύνη.
• ΧΑΜΕΝΗ ΣΤΗΝ ΑΝΑΛΥΣΗ [το συνηθίζουμε αυτό το σπορ είναι η αλήθεια]
• Back to basics Οι U2 με το “No Line on the Horizon” (***) αποφασίζουν να παραδοθούν στην παραδοχή πως ο θησαυρός είναι στο παρελθόν τους, «κατασκευάζοντας» (με τη βοήθεια μιας υποδειγματικής παραγωγής) ένα τέλειο προϊόν για τους απανταχού φανς. Όπως οι Rolling Stones, οι AC/DC, οι Metallica (κι όλα τα arena-groups του παρελθόντος), έτσι και οι U2 κατάλαβαν πως το καλύτερο που μπορούν να κάνουν είναι να σκαλίσουν μνήμες, να κανακέψουν τα αυτιά των φανς, να κάνουν ένα επικό άλμπουμ που να γεμίζει στάδια. Άλλωστε τα καινούργια αφεντικά (Live Nation) «συναυλιάδες» είναι, οι δίσκοι είναι πρόσχημα για τις μεγάλες αρένες και είναι σίγουρο πως με αυτό το άλμπουμ θα τις γεμίσουν, ακριβώς γιατί ακούγεται «όπως πρέπει». Το άλμπουμ θα μπορούσε να έχει υπότιτλο «Όλη η μουσική ιστορία των U2 από τους ίδιους τους U2 σε 11 τραγούδια». Αναφορές στον ήχο τους από τη «χρυσή» δεκαετία του ’80, φλερτ με το stoner rock και το progressive, απολαυστικός κιθαρίστας κι ένα rhythm section που δεν παίζονται, αλλά για ν’ ακούσεις τον Bono να τραγουδάει σαν άνθρωπος, πρέπει να φτάσεις στα 3 τελευταία τραγούδια. ΜΑΚΗΣ ΜΗΛΑΤΟΣ ΣΤΗΝ AV
  
• I’m OK by Myself Μ’ αυτό το τραγούδι τελειώνει το άλμπουμ του Morrissey “Years of Refusal” (****) και δεν είναι τυχαίο. Το ’χουμε καταλάβει, Moz, πως τα βρήκες με τον εαυτό σου. Το ακούμε στους δίσκους σου και χαιρόμαστε (ειδικά εμείς οι συνομήλικοι). Το άτομο ροκάρει όσο δεν έχει ροκάρει σε όλη του τη ζωή, χωρίς ποτέ να χάνει το στιλ του και να ξεχνάει τους Smiths. Του λείπει η μητέρα του (life is nothing much to lose/it’s just so lonely here without you), διαπιστώνει πως there is no love in modern life/there is no hope in modern life/no true friends in modern life κι αισθάνεται τον πόνο της αγάπης χωρίς ανταπόκριση (nobody wants my love/I’m throwing my arms around Paris because only stone and steel accept my love). Φλαμένγκο κιθάρες και μεξικάνικες τρομπέτες στολίζουν το ροκ του, κι αυτό που φωνάζει είναι: «Με λένε Morrissey και είμαι καλά». ΜΑΚΗΣ ΜΗΛΑΤΟΣ. ΞΑΝΑ.
  
• Transformers 2 HD Trailer [θα δούμε αρκετές αμερικανιές φέτος μου φαίνεται, με πρώτη και καλύτερη την επαναφορά του Star Trek που λέγαμε πιο κάτω...]
• die, richard dawkins, die [το link όμως δεν πρέπει να δουλεύει πια]
• Αν άκουσα καλά σήμερα στην εκπομπή του Πανούση, τον κατηγόρησαν βάση των σχολίων του Νίκου Δήμου ότι βρίζει τους Εβραίους; Είχα σχολιάσει και τότε ότι δεν πρέπει να ξεχνάμε ποτέ το χιούμορ μας... Αν ξέρει κάποιος περισσότερα, ας μας ενημερώσει.