Albums of the Week (9/52*)

Red Light Company
Fine Fascination
Indie Rock
2009














Soon to be big. Το πρώτο μεγάλο indie ντεμπούτο του 9 έρχεται από το Λονδίνο και κάνει μεγάλη επιτυχία γράφοντας κάτσι τραγούδια για το σεξ, τα μοντέλα, τα ναρκωτικά και την αυτοκτονία, χωρίς να πρωτοτυπεί ούτε στον στίχο, ούτε στην μουσική, ούτε στο ότι περιμέναμε ότι θα είναι φουριόζοι! Ο γκάρντιαν έγραψε ότι είναι μπανάλ, αλλά ανώδυνοι. Αρέσουν πάντως, κι αυτό φαίνεται απ' το εξώφυλλο ως το Scheme Eugene κι απ' το Meccano ως το Architect. Θα σκίσουν στην Αγγλία πιστεύω, θυμηθείτε τους.

3/5

Αγαπημένο: When Everyone is Everybody Else (άτιμα γεράματα! αν ήμουν 16 θα του έβαζα 5* και θα μου άρεσαν όλα τ' άλλα...)



Gui Boratto
Take My Breath Away
House
2009












Dance δίσκος για όσους δεν χορεύουν. Αυτή είναι η επιτυχία και η αποτυχία του. Συνεχίζει στα χνάρια του καταπληκτικού του ντεμπούτου (δεν είναι τόσο καλό φυσικά), προσπαθεί να γίνει πιο μελωδικός, όμως κατά βάση είναι ένας μαθηματικά επεξεργασμένος ήχος (τώρα που είπα μαθηματικά, τι να γίνονται οι Battles? μου λείψανε...) που θα αρέσει ίσως στο εναλλακτικό κοινό, αλλά μάλλον θα μισήσουν οι dj αυτού του πλανήτη. Μικρό το κακό θα μου πεις.

3,5/5

Αγαπημένα: No Turning Back, Opus 17




Exile
Radio
Instrumental Hip-Hop
2009














"When an album makes you nod your head from start finish, you know it’s a pretty decent record; when an album makes you nod your head and also manages to make you laugh, you know it’s a pretty different kind of record. When an album makes you nod your head, manages to make you laugh, manages to shock you slightly,breaking the fourth wall with radio excerpts (both fictional and non-fiction) and manages to create a mix of dark electro and alternative hip-hop that’s almost undefinable, you know you’ve got an uniquely incredible album that's like nothing you’ve ever heard before". [strangeglue] Πραγματικά νομίζεις ότι ακούς κάποιο σταθμό σε σημεία, μόνο που ακούγεται πολύ καλύτερα! Δουλεμένος δίσκος, δεν ξέρω αν είναι καλύτερος ή όχι από το Dirty Science του 2006 (μάλλον όχι), φαίνεται όμως να έχει τις προδιαγραφές να ακουστεί περισσότερο. Το αξίζει πάντως.

4/5

Αγαπημένα: It's Coming Down, Your Summer Song, The Machine



Asobi Seksu
Hush
Shoegaze
2009














Συμφωνώ με τον oksikemia που έγραφε ότι "η μουσική παραμένει dream pop/shoegaze (ή μήπως nu-gaze;;;) με τη διαφορά -σε σχέση με τις προηγούμενες κυκλοφορίες τους- ότι εδώ η μπάντα φαίνεται να έχει ένα συγκεκριμένο σκοπό: να φτιάξει ένα ποπ άλμπουμ. Ο στόχος επιτυγχάνεται, τα τραγούδια είναι σαφώς catchier και πιο mainstream σε σχέση με το παρελθόν. Πιστεύω πως καλώς έπραξαν, η κίνηση αυτή τους βγήκε με αποτέλεσμα το άλμπουμ να ηχεί ενιαίο από την αρχή έως το τέλος" αν και δύσκολα θα τους βγει. Το όποιο κοινό τους μάλλον θα διχαστεί λίγο, ενώ μεγαλύτερα ακροατήρια δύσκολα θα πεισθούν. Ποτέ δεν ξέρεις βέβαια, οπότε κρατάω ένα ενδεχόμενο...

3/5

Αγαπημένα: Me & Mary (ναι, το ξέρω, καμία πρωτοτυπία), μου άρεσε όμως και το Familliar Light