με καθυστέρηση ανακαλύπτω ότι ναι, υπάρχει underground σκηνή αυτή τη δεκαετία στη χώρα μας και δεν είναι δημιούργημα των μέσων. υποθέτω ότι έχει εξαντληθεί η προσπάθεια εδραίωσης στο ελληνικό κοινό, άλλωστε όπως έχουμε πεί πολλές φορές, στην εποχή του ίντερνετ είναι αυτιστικός ο αυτοπεριορισμός σε μία χώρα. επόμενο στοίχημα για το κάτι παραπάνω -που θεωρώ ότι πολύ δύσκολα θα γίνει- είναι τα ελληνικά σχήματα να κάνουν το άνοιγμα στην ευρώπη. στο πλαίσιο αυτού του κατακλυσμού από ενδιαφέροντα άλμπουμ, τελευταία μου ανακάλυψη είναι οι vello leaf που έβγαλαν το morning star το 1997. τη μπάντα αποτελούν τρία παιδιά που κατάγονται από τα χανιά και που για λόγους σπουδών/δουλειάς έχουν διασκορπιστεί σε πάτρα/θεσσαλονίκη/χανιά και "αναγκάζονται" να συνυπάρχουν καλλιτεχνικά κυρίως μέσω ίντερνετ. το morning star είναι αριστουργηματικό, 6 τραγούδια σίγουρα επηρεασμένα από shoegaze και post rock, επιρροές όμως που φιλτράρονται ιδανικά και μεταμορφώνονται σε 25 περίπου λεπτά σύγχρονου post rock (πού να το πίστευα που δήλωνα κουρασμένος από το είδος, να κολλάω με δύο άλμπουμ που το εξελίσσουν και σε καμμία περίπτωση δεν αναπαράγουν τα κλισέ). οι vello leaf καλώς εχόντων των πραγμάτων θα βγάλουν δίσκο στο δεύτερο μισό του 2009 και σήμερα, 22 μαρτίου, το (μισό) seagazing δηλώνει ευθαρσώς ότι είναι ο πιο αναμενόμενος ελληνικός δίσκος της χρονιάς! μετά τη yurovision 07 (βγήκαν πρώτοι) το seagazing υποκλίνεται σε αυτή τη μπαντάρα και βάζει 5 αστέρια στο morning star!
*διαβάστε περισσότερα στο giusurum, εδώ και εδώ.
**ειδική μνεία στην alexandra mckay με την υπέροχη φωνή. κρατάμε και εδώ μία σημείωση, κάτι μου λεεί πως θα μας απασχολήσει στο μέλλον.
*διαβάστε περισσότερα στο giusurum, εδώ και εδώ.
**ειδική μνεία στην alexandra mckay με την υπέροχη φωνή. κρατάμε και εδώ μία σημείωση, κάτι μου λεεί πως θα μας απασχολήσει στο μέλλον.
Δεν έχω λόγο να διαφωνήσω, απλώς πιστεύω πως για να κάνει κάποιος καριέρα έξω πρέπει να κάνει κάτι καινούργιο και το post rock δεν είναι το καλύτερο διαβατήριο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό την άλλη, πρέπει ίσως να σκεφτούμε λίγο τι εννοούμε "επιτυχία" έξω. Δεν θα πάει ποτέ κανείς να πιάσει το νουμ.1 της Αγγλίας, δεν υπάρχει αυτό. Δίσκοι δεν πωλούνται πλέον, μας μένει η online αναγνώριση και κυρίως οι live εμφανίσεις.
Τώρα το αν ένα γκρουπ μπορεί να ξεκινήσει με σκοπό να του βάλει 8.3 το pitchfork ή να παίξει σε 15 ευρωπαϊκά φεστιβάλ, αυτό δεν το ξέρω... Παραπάνω δύσκολα θα πάει όμως.
Σήμερα, κυκλοφορεί ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΑ ΠΟΛΛΗ μουσική και οι άνθρωποι έχουν υπερβολικά λίγο χρόνο. Αυτό είναι ίσως το μεγαλύτερο πρόβλημα απ' όλα.
δε μιλάω μόνο για τους vello leaf, μιλάω για όλες αυτές τις μπάντες. άσε που και οι sigur ros με ποστ ροκ μπηκαν στα 10 της αγγλιας, αν κ δεν ειναι το ζητουμενο στην περιπτωση μας. στη δεκαετία που διανύουμε έχουμε δει σκηνές από ισλανδία, καναδά, γαλλία και εσχάτως αυστραλία (μπορεί κ άλλες που δε θυμάμαι τώρα). γιατί όχι και οι ελληνικές μπάντες; από μουσική και ταλέντο μια χαρά πάνε.
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι βέβαια δώσε βάση σε αυτό που έχω με μπολντ, οι vello leaf παίζουν -κατά τη γνώμη μου πάντα- σύγχρονο ποστ ροκ, όχι τα βαρετά κιθαριστικά κρεσέντα που ξέρεις από πριν πότε θα αρχίσουν και πότε θα τελειώσουν.
ΑπάντησηΔιαγραφήμέχρι και από τη νέα ζηλανδία έβγαιναν μπάντες στις αρχές των 00s!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ χαίρομαι που υπάρχουν καλές Ελληνικές μπάντες και μπορώ να τις ακούω και να τις βλέπω. Οι περισσότερες δεν μου βγάζουν κάτι καινούργιο, που δεν έχω ξανακούσει, αλλά μου αρέσει πολύ που το ακούω και έτσι τις επικροτώ και τις ενισχύω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό 'κεί και πέρα, είναι δύσκολα τα πράγματα...
Για παράδειγμα οι Siqur Ros έγραψαν post rock με μία δική τους γλώσσα και ήταν αρκετά καινούργιο μουσικά (δεν ήταν οι πρωτεργάτες, αλλά σίγουρα πρόσθεσαν στο είδος, δεν αντέγραψαν απλά), πέραν του ότι έγινε μία σύνδεση με την Bjork, η οποία αναγνωρίζεται παγκοσμίως ως το ένα από τα τελευταία μουσικά φαινόμενα του πλανήτη που ήρθε από το πουθενά (και ως ένα σημείο, έχουν δίκιο).
Τέλος πάντων, θέλω να πω ότι να είσαι απλά καλός δεν είναι αρκετό. Πρέπει να κάνεις κάτι που δεν έχει ξανακάνει άλλος (ή τουλάχιστον, να το κάνεις να φαίνεται έτσι).
Θα μπορούσε ο Burial να είναι Έλληνας ή Τούρκος ή Βούλγαρος;
πρεπει να ξεφύγει αυτό το πράγμα από τα 100 άτομα της μίζερης ελληνικής πραγματικότητας.
ΑπάντησηΔιαγραφήυγ. οι σιγκουρ πηγαν top 10 με τον έκτο δίσκο τους (μετά από 10 χρόνια καριέρας και έχοντας ήδη κάνει τα αριστουργήματά τους πολύ πριν). γιατί έκαναν τώρα επιτυχία, είναι άλλο θέμα (blame it on parlophone aka emi)
Μακάρι, αλλά αυτό το λέμε εσύ κι εγώ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν ήμουν σε συγκρότημα, θα μετακόμιζα μόνιμα σε χώρα της κεντρικής Ευρώπης και θα έψαχνα κάθε ευκαιρία για να εμφανιστώ live. Και φυσικά θα έστελνα κάθε μου δίσκο/ΕΡ/Remix στον μπολάτσας και στ' άλλα παιδιά.
δυσκολα χαρακτηριζεις post-rock το morning star παντως.
ΑπάντησηΔιαγραφήτωρα "συγχρονο ποστ", τι μπορει να σημαινει?οτι μπαινουν καθαρα φωνητικα με τη μουσικη να κινειται σε χαλαρα επιπεδα?
κοίταξε, είναι θεωρώ εξίσου επηρεασμένο από ποστ ροκ και shoegaze. αν δεχτουμε ότι το ποστ ροκ ειναι η εξελιξη του σουγκειζ και με δεδομενο οτι δεν εχω δει καποιον ορο να αντικαθιστα το ποστ ροκ (ποστ ποστ ροκ ή μηπως nugaze?), τότε ναι θεωρω ότι ειναι ποστ ροκ. αν και δεν ξερω πόση σημασία εχουν αυτά..
ΑπάντησηΔιαγραφήΕξαιρετική μπάντα... είναι post (post rock) αυτό που παίζουν, ουσιαστικά!
ΑπάντησηΔιαγραφήH αλεξάνδρα έχει κάνει φωνητικά στον V-Sag σε 2,3 κομμάτια και νομίζω έχει κάνει και μια συνεργασία με Dimi Phaze.
ΑπάντησηΔιαγραφήAπο όσο ξέρω τραγουδάει funk με κάτι μπάντες στη Σαλονίκη.
ΥΓ: Το λατρεύω το blog σας!
thnx για info, θα checkάρω.
ΑπάντησηΔιαγραφήυγ. thnx και για το υγ! :)