terry callier | hidden conversations (mr. bongo, 2009)

πολύ σημαντική φυσιογνωμία για τη μαύρη μουσική ο terry callier. κατάγεται από το σικάγο, είναι παιδικός φίλος του curtis mayfield και ξεκινώντας τη δεκαετία του 60 έβγαλε μερικά σπουδαία άλμπουμ. αν και γενικά πέρασαν απαρατήρητα το πιο γνωστό του μάλλον είναι το (κλασσικό) the new folk sound of terry callier (1968), ένας δίσκος που συνδύασε τη folk με τη soul (περισσότερα για ακουστική soul εδώ, από τον έτερο guru του mezzanine, τον winton tostello). σύμφωνα με τον terry η συντηρητικη αμερική δεν έκανε δεκτό τον ήχο του με αποτέλεσμα να εγκαταλείψει τη μουσική και να γίνει προγραμματιστής! στα 90ς όμως, η βρετανία (βλέπε acid jazz, beth orton, massive attack (πιο μετά αυτοί)) έδωσε δεύτερη καριέρα στο φίλο μας και ακολούθησε μια σειρά από δίσκους, με πιο πρόσφατο τον περσινό hidden conversations.

ακόμα μία φορά πέρασε απαρατήρητος (από τα μουσικά site στην ελλάδα βρήκα μόνο αυτό από το mic). και αν μη τι άλλο μου φαίνεται περίεργο, αφού στην παραγωγή βρίσκεται ο robert del naja των massive attack. ο οποίος robert  σπάνια επεμβαίνει πολύ στα τραγούδια (πχ hidden conversations, sunset boulevard, once i dreamed of heaven), συνήθως αφήνει τη χαρακτηριστικά μαγευτική φωνή του terry να αναλάβει δράση. και το κάνει, άλλοτε τραγουδώντας, άλλοτε απαγγέλοντας, πάντοτε στα τραγούδια μπροστά βρίσκεται η φωνή. στο background ο robert βάζει ηλεκτρονικά, φτιάχνει ατμόσφαιρες και εάν θελήσουμε την εύκολη κατηγοριοποίηση, μάλλον trip hop θα χαρακτηρίζαμε το τελικό αποτέλεσμα.

ο δίσκος κλείνει με την επανεκτέλεση του live with me.